Renat Sette pichon retrach

Traça son camin d’un biais puslèu discret lo Renat : ja fa vint ans vos convidiá au mitan d’un pasturatge perdut de la còla de Lura per vos parlar de Joan dei Pèiras, e cantava acompanhat de doas pèires calcari ben blancas, que picava l’una còntra l’autra e pas mai.

A la prima de 2022, après – enfin ! - la parentèsi pandemica, l’avèm vist dins un jardin privat sestian, amé sa complicia la contrabassista Christiane Ildevert per un « Dialogues avec l’oiseau » que fasiá la part bèla a l’òbra de nòstrei trobadors, per un public destriat.

E vaquí ara que, de cotria amé l’actor Vincent Siano -ja autor de tèxtes per lo Dialogues avec l’oiseau - nos prepausa encara un d’aquelei format pichons per dire, aqueu còp, jòias e penas dau boscatier, discret trabalhaire dau bòsc, precari, mai liure… Li entendratz lei poemas de Guiu Matieu e de Joan-Ives Roier, se volètz ben, dins aqueu Bouscatier révolté, aqueu divèndres 24 mars à Barjols (centre Elias a 21h), puei lo 2 d’abriu a Cogolin (83) per 18h, e lo 10 a Pernas (84), au Théâtre des ânes.

E, parlant de Joan-Ives Roier, fau saupre que lo poeta de Forcauquier, l’autor dei sonets dei Tèmps passats (ed. Jorn 2005) es una fònt d’inspiracion màger per l’artista. Am’eu ja aviá fargat l’espectacle Balat, fa sièis o sèt ans… e a l’ora d’ara es a aliscar lo trabalh de mai que d’un an, un CD que deu sortir en meme tèmps que l’Aquò d’Aquí venènt, La vida fins finala, « una frasa que per ieu diu tot » sotalinhava per nosautres Renat Sette, fa ja dètz mes, alòr que trabalhava a la maqueta d’aqueu disc que voliá sòbri, fargat amé son collèga guitarista sarda Gianluca Dessi.

Renat Sette, ne’n parlarem mai, de son percors, de sei projects, de son biais de vèire e, mai que tot, deis inspirators d’aquel actor culturau occitan, semenaire de granas de cultura, tant preciosa coma populari.