
Certan vènon de luen, coumo Pont Sant Esperit pèr eisèmple.
I aguè tant de demando e de reservacioun que Jaumeto Huber, uno afougado de patrimòni, tournara prepausa de vesito en genié.
Aquéu sucès tradus proun la voulounta dis óucitanoufone de pratica la lengo e dins la counvivialita.
«La vesito se fa mita-mita, entre iéu e la guido que parlo francés, tout se completo, e perdèn pas de tèms amé de repeticioun» anóuncio Jaumeto.
A Grignan, un castèu de moustranço
«Au mai èro pouderouso, au mai se vesié sus lou castèu» resumiguè Jaumeto Huber. Dins aquelo famiho, Franceso Margarito de Sevigné, la fiho de Dono de Sevigné (de soun noum vertadié Marìo de Rabutin-Chantal), pourtè un certe counfort is Ademar de pèr soun estatut, mai li dete s'acumulèron.
Es pèr aquelo rasoun que la fiho de Franceso Margarito, Paulino, vendiguè li letro de sa grand, pèr paga aquéli dete. Destrui en 1793, lou castèu dèu sa reabilitacioun à Marìo Fontaine que lou coumprè en 1912 e que se counsacrè à sa recounstrucioun, fidèlo à la Reneissènço.

Ço que trouban dins cade castèu soun lis apartamen atribui i noble que vènon quauque tèms, coumo la maire de Franceso Margarito, la Marqueso de Sevigné.
Au mitan d'acò, avèn lis anti-cambro ount «les invités patientaient, avec des sièges contre les murs, afin de libérer la pièce et permettre la distraction et la restauration» preciso Laurenço. Souvènt, li mur soun decoura de tapissarié d'Aubussoun.
Li agradavo pas la Prouvenço à la dono de Sevigné
«Ié trouvarés la biso enfurianto, i a rèn de dous e d'agradiéu. Sian butassa pèr touti li vènt»
Es ço que diguè Dono de Sévigné à sa fiho, dins uno letro.
«Sévigné n'aimait pas trop la Provence pour lui avoir arraché sa fille, mais aussi à cause de son climat» revèlo Laurènço.
Pamens, Jaumeto relevara uno citacioun prouvant soun goust pèr la cousino prouvençalo quand escrivié à soun cousin. Jan-Glaude Rixte, l’escrivan e animatour de la vido regiounalisto au noste, aqui dins lou publi, apoundissié que la Marqueso amavo pas la lengo, que la coumprenié pas e noun la voulié coumprene.
La vesito dou castèu s'acabèt dins la salo ount soun regulieramen prepausa d'evenimen culturau e artisti, coumo lou festenau de Courrespoundènci.
Se la Marqueso de Sevigné avié la noublesso dóu sang, lis óucitanoufone que soun vengu anoublisson la lengo, que sèmblo pas jamai perdre de soun prestige ni de sa bèuta. Coumo lou castèu de Grignan, en brèu.