partager
Forêts profondes, interventions malignes, sombre...les prémices du Romantisme dans l'opéra (photo Julien Benhamou DR)
Un ambient installat tre lei premierei mesuras, coma una nèbla sonòra ; siam dins un paisatge de bòscs sorns de la Boema au tèmps de la guèrra de trenta ans, mai o mens, e dins un univèrs de caçaires, que son onor depende de son gaubi
a tirar. Max deu se maridar am’Agata ; solament coma despuei quauque tèmps se fai fa ? feblàs, son sògre ne’n vòudrà benlèu plus…Preferable, encara, de vendre son arma a Samiel, lo caçaire de l’ombre, autant dire lo diable !
Aquela istòria de balas encantadas, de poder dau demon dins un luec de bòscs fons es probablament lo ponch de partença dau romantisme en musica. Per son estructura que rementa aquela dau Tannhäuser de Wagner, qu’aurà empruntat per l’essenciau la linha dau discors musicau dau Freischütz. Pas de que s’espantar , ja a sèt ans Wagner coneissiá la musica de Weber.
Pasmens, aquela musica deu tanben fòrça a l’italiana, per seis envams que devon, elei, pas grand causa ais olas wagnerencas onte lo discors vira sus eu mume. Aquí lei cavatinas e valsas son coma de « tubes » de l’epòca, que chascun podiá cantorlejar.
Der Freischütz siguèt creat en 1821 e en pas manco vint ans s’èra fach conéisser fins qu’ais Estats Units, que siegue dins la versien originala, o dins lei lengas dei país onte siguèt jugat. Berlioz a mume trabalhat sus lo tèxte en francés.
A Laurence Equilbey, adonc, d’assajar de laissar sei piadas sus aquela musica qu’a ja sei mèstres. La direccien d’orquèstra de Carlos Kleiber, plena tot d’un còp de gravitat e d’envam ne’s una referéncia absoluda, e aquela d’Herbert Von Karajan tot parier. Una lectura dau romantisme plena de tròn e de color que se fasiá dins leis annadas 60-70. Despuei se juega pas tant tronadís . La capoliera de l’Insula Orchestra bailejarà a s’Ais as Ais una còla puslèu escandinava amé de cantaires que coneissem pas : Tuomas Katajala, Johanni van Oostrum, Chiara Skerath, Vladimir Baykov, Christian Immler, Thorsten Grümbel, Samuel Hasselhorn, Anas Seguin ; e la messa en scèna serà signada per Valentine Losseau.
Dijòus 7 e divèndres 8 de març au Grand Teatre de Provença
Aquela istòria de balas encantadas, de poder dau demon dins un luec de bòscs fons es probablament lo ponch de partença dau romantisme en musica. Per son estructura que rementa aquela dau Tannhäuser de Wagner, qu’aurà empruntat per l’essenciau la linha dau discors musicau dau Freischütz. Pas de que s’espantar , ja a sèt ans Wagner coneissiá la musica de Weber.
Pasmens, aquela musica deu tanben fòrça a l’italiana, per seis envams que devon, elei, pas grand causa ais olas wagnerencas onte lo discors vira sus eu mume. Aquí lei cavatinas e valsas son coma de « tubes » de l’epòca, que chascun podiá cantorlejar.
Der Freischütz siguèt creat en 1821 e en pas manco vint ans s’èra fach conéisser fins qu’ais Estats Units, que siegue dins la versien originala, o dins lei lengas dei país onte siguèt jugat. Berlioz a mume trabalhat sus lo tèxte en francés.
A Laurence Equilbey, adonc, d’assajar de laissar sei piadas sus aquela musica qu’a ja sei mèstres. La direccien d’orquèstra de Carlos Kleiber, plena tot d’un còp de gravitat e d’envam ne’s una referéncia absoluda, e aquela d’Herbert Von Karajan tot parier. Una lectura dau romantisme plena de tròn e de color que se fasiá dins leis annadas 60-70. Despuei se juega pas tant tronadís . La capoliera de l’Insula Orchestra bailejarà a s’Ais as Ais una còla puslèu escandinava amé de cantaires que coneissem pas : Tuomas Katajala, Johanni van Oostrum, Chiara Skerath, Vladimir Baykov, Christian Immler, Thorsten Grümbel, Samuel Hasselhorn, Anas Seguin ; e la messa en scèna serà signada per Valentine Losseau.
Dijòus 7 e divèndres 8 de març au Grand Teatre de Provença
Le disque de la semaine : La vida fin finala - Renat Sette & Gianluca Dessì
