Lo Pòrt de Marselha entre polluir pas tant e aparar la biodiversitat

Serà ben malaisat de causir entre lo Grand Pòrt Maritim de Marselha (GPMM), e la Direccion Regionala de l’Environament, la Dreal Paca . Es ansin que li fau causir entre dos biais d’aparar l’environament : l’una de mermar l’escampament de gas d’efècte de sèrra, l’autra de sauvar una planta maritima rara. Es coma causir entre la fèbre e lo maucaud !

Au començament i a lo Pòrt de Marselha, que cèrca de lònga per vòutas maritimas, per camin de ferre, ò encara per rota, d’escampar sei merças ailalin e ailamont. Se sent esquichat en riba de mar, e voudriá se trobar un hinterland; es per eu un poumon economic necessari.

Es per aquò qu’aviá idèa de cavar un canau de 50 m de larg sus tres quilomètres e mieg de lòng que partiriá de seis installacions fosseanas e sa darsa numèro 2, passariá lei ?? dau Caban, un site classat per sei aucèus e son plantum rara, fins au Canau dau Ròse, mai a l’ubac.

E tot aquò per de vertadieras rasons ecologicas. “La tòca premiera es ben d’aleujar lo trafec dau camin” onte vanegan de camionàs dangeirós, de dire a l’AFP la responsabla de l’environament dau GPMM, Magalí Deveze. S’agís de carrejar lei merças desbarcadas au Pòrt ambe mai de seguretat e mens de pollucion. Mai que mai, se demandan coma faire per aviar lo contengut dei 5 millions de tònas que reçauprà lo Pòrt, coma se prevetz, en 2020, alòr que son mens d’un million a l’ora d’ara !

Mai vaquí leis aparaires de l’environament que s’entremarchan. Es ansin de la Nacicca, çò que vòu dire Natura e Ciutadanetat en Crau e Camarga. Dau temps que ges d’expertisa siguèt estada facha per lo GPMM, vaquí que nòstreis associatius an porgit a la Dreal un estudi complet que recensa tres espècias de plantas fòrça raras, estent que pòdon venir ren que dins de bocas marinas. E principalament l’Althenia filiformis, l’Altenia filiforma de Barrandon, que en França se tròba en Camarga solament. 

“N’en siam quasi segurs, per passar, lo projècte de canau deurà demandar una derogacion” e se veire autorisat de destrurre la planta dins leis òbras prevista ditz Laurent Roy, lo director de la Dreal. Aquò vòu dire que lo GPPM deurà provar que son plan es vertadierament d’un interés generau, e que i a ges d’alternativas. Aquò dich, pas besonh de se faire de lanha, qu’en generau, aquela mena d’agençament es aprovat per l’Estat quora l’enjuec economic es dei bèus..

E l’assegurança de Joan-Glaudi Terrier, lo president dau Directòri dau GPMM, e mòstra : “Es escrich dins lo contracte de plan entre l’Estat e la Region, de tot biais o farem”. Per eu es una question de temps e d’argent mai que de preoccupacion ecologista. Pasmens pensa en de mesuras compensatòrias per l’environament. A l’ora d’ara es mai ò mens possible, es verai, de sauvar d’espècias ailà per aver lo drech de ne’n destrurre aquí. Se regarda lo nivèu de raretat dau plantum au nivèu francés e mondiau. Es encara possible que nòstre òme s’avance de tròp, mai d’aquí d’afortir segur que la planta trachirà en un autre endrech i a un ample que finala onte se pòt viure mielhs qu’au sieu ?

Lo responsable portuari se pensa qu’a lo drech d’agençar la mitat dei dètz mila ectaras aparats dins lo domeni dau Pòrt, valent a dire aperaquí 5000 ec.

Mai per Nacicca, serà una vertadiera causida que deurà faire l’Estat, estent que la populacion màger d’Alenia es justament sus lo territòri previst per leis agençaments.  

“Un projècte que son còst per la biodiversitat sariá tròp grand, lo metriam de caire” aviá dich lo Sarkozy, au moment dau Grenelle de l’environament. Es de veire ara coma s’arbitra entre rescaufament planetàri e biodiversitat au nòstre. Ben de plaser !