Am’un portalet, Thalys …

Es una mena de miracle que degun siegue estat tuat dins lo TGV Brussels-París onte, divendres passat, un òme a assajat de vujar nòu cargadors de Kalachnikòv sus lei viatjaires dau Thalys. Sensa la preséncia de dos militaris americans que sabián reconéisser lo bruch que fa la culassa d’un fusiu, li auriá agut un gròs masèu .

Per lo tuaire, qu’èra urosament pas de tria , èra pas mai dificile de matar tot plen de monde que de faire sa valisa. L’AK47 es pas ben longàs, dins un saquet pòu intrar aisadament.
 
L’espantant dins aquel afaire, es que siegue jamai encara arribat, un chaple dins lo trin.
 
Quand prèni lo TGV a París, Lion, Ais o Marselha, m’aganta chasque còup la mema ànsia. Seriá tant facile ! Am’un avion, vos fau passar de portalets electronics, de monde en unifòrme vos pàssan pròche dau còrs de bastons niflaires de metaus, vos demàndan d’ acampar tótei vòstrei liquids…Avètz plus que d'aver paur dau pilòt.
 
Mai dins aqueu trin qu’acampa fòrça monde e que trissa a granda velocitat, ren !
 
Quand se prèn a Barcelona (onte li díson AVE), a la gara de Sants, avans que d’anar sus lo cai, devètz passar un portalet onte lo contengut de vòstra valisa es vesible d’una maquina discreta.  Li a ges de sordats en armas, pas mai que dos agents de la Renfe, ventruts e mostachuts coma se dèu. Aquò’s pron per saupre se li a quauqua ren d’anormau, e per rassegurar lo monde…jusqu’à la gara de Perpinhan onte tot terrorista normalament constituit chausirà de montar.
 
Aquela mesura de seguretat, que l’a pas faugut discutar nimai votar una Lèi liberticida per va prendre, es aquela dau musèu dau Louvre, de la màger part deis ostaus de collectivitats localas, mai un mataire a granda escala, eu, pòu contunhar a prendre lo TGV a la gara de Lion sensa empachas.
 
Sensa tombar dins lo deliri seguretaire, me sembla qu’aqueu biais de faire dau portalet auriá quàuqueis avantatges :
 
Segur que fariá pas tant aisada l’òbra dei afogats de Dieu que pènsan intrar au Paradís d’aitant mai qu’auràn tuat de monde. Mai pereu evitariá ai viatjaires, deman, après lo premier atemptat reussit, de vèire en tota persona d’origina maugrabina dins un trin, un terrorista potenciau.
 
Una dei tòcas màgers dei comanditaires d’aquéleis assassinats pretendudament religiós es ben  de donar aqueu sentiment a la populacien que l’autre es un dangier. Au nivèu electorau, me fa paur, tot aquò deboscarà sus un poder de l’iper-seguretat e dei politicas diferenciadas segon lo nom e la cara dei Francés. Mai au nivèu de cada jorn, nos farà una societat de la mesfisança prefonda. Un brave portau dubèrt sus la societat comunautària qu’ai en òdi.
 
E es pas de vèire arribar, coma la cavalariá, chasque còup après la batalha, lo Bernat Cazeneuve que me rassegura sus tot aquò. Benleu que lo menistre de l’Interior presenta ben davans lei TV, mai es pas aquò que nos assegura de viatjar sauves. E pas mai de gardar la societat fòrta de sei diversitats.


Aquò, crèsi ben qu’un simple portalet electronic l’assegurariá mai qu’un menistre televisuau.

Ecrit avec les précisions lexicales de Reinat Toscano