Leis escolans sàbon pas reconéisser ço que mànjon a la cantina

Nòstrei nistons, lo mai dau temps, pòdon pas reconéisser lei lieumes dins sa sieta a la cantina de son escòla. Segon l’enquista de metges de l’associacion sestiana Asef (Association Santé Environnement France, que rèsta en veritat qu’en Provença), 30% deis escolans reconéisson lo pòrri, e pas mai la figa o l’aubricòt. E 10% pas mai reconéisson la bleda-raba. Una cachòfla o una pera li son desconeissudas, au mens per la màger part.
 
Lei resultats d’aquel estudi menat dins una vintena d’escòlas son espantants. Avèm ja ausit dire que totplen d’enfantons sabién pas que lei peissons de la mar son pas cairats e tot semenats de chapladura fregida … Mai ara fau ajustar que sàbon pas mai que lei trufas sèrvon a fabricar lei chips, nimai que lei pastas, que s’en congóston, son fachas amé de blat, e pas mai que la pera es una frucha puslèu qu’un lieume.
 
Tóteis aquélei donadas son consinhadas dins l’estudi de l’ASF « L’assiette des enfants », qu’a fa conéisser sei resultats a la fin de mai 2013.

Un còup enquistat dau costat d’aquela associacion, li fau pasmens reprochar una generalisacion, e ben saber qu’es pas una enquista estadistica am’un escapolon representatiu. Se 910 escolans siguèron ben pertocats per questionaris dins 20 escòlas, fau saber que la màger part siguèron localisats dins Bocas de Ròse, am’una populacion urbana ò que viu dins de ciutats pròchas de vilas grandas. Una sola escòla varesa un pauc aluenchada respondèt.
 
Lei biais regionaus de s’alimentar siguèron tambèn ignorats. S’i parla ben de chapladís Parmentier mai l’Alhòli es completament ignorat per lo questionari, onte se parlapas de pompas d’òli, de dòba e tóteis àutrei plats que, un jorn o l’autre, aquélei familhas an ben degut cosinar ò tastar, quand rèston en Provença.

Dau costat de Niça, faudrié sacher s’aquélei jóineis escolans se podrién pas sovenir dei bledas-rabas. Mai ò mens aquel estudi siguèt fach per « pegar » ai costumas alimentàrias generalas que seis autors an poscut pensar qu’èron aquélei de tótei lei Francés.

Urosament qu’existisse pas encara completament aquela mena d’uniformitat. Per exemple, leis assais que de comunautats fan per gardar ai nistons lo gost dei lieumes semblèron ignorats per l’enquista dei metges de l’Asef.
 
Fau citar, per exemple, la tièra d’escòlas en Leberon, onte lo Pargue Regionau afavorisa lei fornissèires locaus que cultívon directament. En 2001 Aquò d’Aquí aviá entreprés un reportatge a Mirabèu, que vos prepausam aquí.
 
Aquò dich, inquieta de saupre que leis escolans, que li agrada tant lo cambajon, sàbon pas que vèn dau pòrc, ni que lei nuggets (que tótei sabon çò qu’es, sembla) vènon dei polets. Mens de 50% lo sabién dins l’enquista de l’Asef.

Article écrit en graphie classique avec les suggestions de Reintat Toscano