partager
Ben mal aisat de resumir lo ròtle d’una militanta de cinquanta ans e mai … podriám pas dire mai que lo president dau Creo Paca Miquèu Arnaud, dissabte 10 de setembre as Ais, onte l’occitanisme provençau li fasiá un omenatge festiu : « portava pèira a tot ! ». Que siegue per animar l’IEO, au nivèu provençau coma federau, organisar lei passa carrièras de Carcassona a Tolosa entre 2005 e 12, o mai que tot bailejar lei famós Rescòntres Occitans de Provença. Creats per Lulu Porte Marrou, lèu l’Ana Maria se’n impregnava puei lei bailejava coma segretaria am’una còla d’afogats.
Aqueu rendètz-vos estivau segur èra festiu, una setmana de convivéncia… pasmens tanben un borbolh de debats, de rescòntres feconds onte se parlava de l’accien militanta e onte lo monde apreniá a se conéisser mai. Parier èra una crosiera internacionala d’estudis : un professor d’universitat d’Australia, una japonèsa, una cercairitz antropològa russa, d’estudiants eslovènas, americans lei frequentavan… l’òbra invisibla de l’Ana Maria èra de favorisar l’escampilhament de l’idèa occitana ai cinc continents.
Joineta acompanhava sa tanta, Maria-Ròsa, ais activitats marselhesas dau Calen, la granda entitat occitanista istorica onte obravan lei Jòrgi Reboul e Carles Camproux. Dansairitz, s’i endralhava dins l’occitanisme, e jamai laissava la dralha.
Cinquanta ans de borbolh rebèlla
Un aspecte de son òbra militanta es que siguèt sempre a imantar la joinessa. Es pas per ren se, per l’omenatge sestian, leis organisaires (IEO, Ostau de Provença, Vila d’Ais, Consèu Regionau e Despartamentau) avian convidat a la fèsta amb lo grope dau borbolh rebèlla de Mauresca Fracas Dub, qu’a vist naisser, e mai que d’un còp convidat a d’eveniments occitans que, per èstre militants, podián pas èstre concebuts coma tristes.
Puei « malastrosament la pandemia es arribada, qu’a tot trebolat » nos vèn l’istorian Felip Martel, pielon dei Rescòntres Occitans de Provença, « leis endevenenças fan qu’avèm pus agut la possibilitat de nos rescontrar »… fins que la paura Ana Maria agante la malaltia fatala.
Acabam d’alhors amé lo recòrd dau meme Felip Martel d’Ana Maria « drecha au mitan dau manjador debanant per leis estagiaris lo detalh deis activitats que leis esperavan » ai Rescòntres d’estiu.
A dire lo verai, dins la chorma, nos an dich de sòcis dei Rescòntres, assajan a l’ora d’ara de vèire coma seriá possible de tornar organisar aqueu moment tant ligat a l’Ana Maria Poggio. Li auriá un melhor mejan de li faire omenatge ?
e sus lei Rescòntres de 2018 : Lei quarantens Rescòntres Occitans de Provença començan
Evocation de Bernat Moulin, lexicographe du renouveau provençal
