L’activitat boscatiera provençala a l’agachon d’un projèct industriau

L’esplecha dei bòscs provençaus fa pas mai de 2% de la  produccion francesa. Segur que se pòu parlar de sota-esplecha. Mai tot aquò podriá chanjar am’un projèct de caufariá e son malhum de calor a Brinhòlas.

Emai am’un autre, gigantàs, per produrre d’electricitat a Gardana. Am’aqueu, tre 2015, tota la forèst mediterraneana francesa podriá subir, au contrari, una subre esplecha.
 
Era endraiat en 2012 per l’industriau alemand E.ON per convertir una centrala termica au carbon de Gardana, pròche de Marselha.

Mega-ajudat per l’Estat, aqueu projèct deu grasilhar jusqu’a un million de tonas l’an, tant de biomassa boscatiera coma de residús boscatiers, a partir deis annadas 2020.
 
Serián recoltats fin qu’a 400 km d’aquela usina electrica.

De Provença mai pereu d’Auvernha e de Lengadòc arribarián lei ruscons, que ne’n serián alòr privats totei lei utilisators, mai pichons, entre Cevenas e Italia.

Es que la jaça de bòsc ne’n sariá fonduda. 

Segur amé de pretz atrivants, pagats per E.ON, aquò arribariá. A l’invèrsa se deman l’industriau decidava d’importar de bòscs mens cars, lei boscatiers e lei proprietaris locaus cridarián seba davant l’energetician internacionau, que s’interessa ren qu’ai condicions dau mercat.
 
Am’aqueu contèxte es Michèu Grambert que pausa la question que destorba : « Coma podriam s’organisar per que nòstreis entrepressas localas aprofiechon lei premieras dau bòsc que crèisse au nòstre ? ».
 
Lo premier cònsol de Selonet, pròche de Seina, es tanben lo representant de l’Union Regionala dei Comunas Boscatieras e son director, Jeròni Bonnet, aponde que « son d’entrepresas que pòdon pas èstre delocalisadas, adonc duradissas per nòstrei territòris ».
                                                                                               
Amé l’ escomessa gigantàssa d’E.ON, tota la profession crenhe de perdre l’empèri . Es que lei productors son feblàs, que podràn pas impausar pretz e condicions.
 

Un estudi de l’INSEE ven de sotalinhar que, se 12 600 salariats òbran en Provença dins lo comèrci d’articles de bòsc o la menusariá, son pas mai de 8 280 que trabalhan au còr de la filiera : la cultura, lo tombagi , la ressariá, e la fabricacion de mòbles o de pasta de papier.
 
Aquela activitat, d’alhors, es a l’ora d’ara a pena rendabla. Lo demai d’esplecha es en mejana ren que de 2,9 € per 100 de chifre d’afaire.
 
Pasmens, tot es pas negre per aqueu sector d’activitat. « La piramida deis atges nos fa veire que mai que mai de salariats an pas manco trenta ans, e que 4% son d’aprendís » sotalinhan lei encargats de l’estudi INSEE. L’economia provençala dau bòsc fa veire de dinamisme.
 

Mai la filiera exista ren que sus lo papier. En realitat, totei an pas lo meme interès. Lei productors li agradariá de faire pagar la qualitat de son travalh au juste pretz. Mai en avau, lei utilisators, elei, vòlon ren que crompar au pretz lo mai bàs.
 
« Aquela contradiccion a fach implosar est’annada lo Pòle regionau de competitivitat Bòsc e Construccion  que deviá dinamisar tota l’activitat au nòstre »,  sotalinha un professionau qu’a viscut lo sabordatge de l’estructura qu’aviá plantat cavilha a Mirabèu, pròche de Partus.
 
« Mai avèm un estudi en cors per veire coma estructurar la filiera en Provença » que ditz Charles Laugier, lo conseilher regionau en carga dei bòscs. Lei resultats devrián èstre coneissuts a la fin de l’annada. En premier per lei actors regionaus, qu’investiran pas se pòdon pas preveire un pauc l’avenir de la jaça coma dei mercats ligats a l’activitat boscatièra .