Fuecs de còlas plenas d’ostaus

Sembla indecent. A l’Est una villa tota blanca amé sa piscina blava. A l’oest una autra que garda sa tepa ben vèrda. Au nòrd tres estrucis, subrevivents d’un noirrigatge, còrron entre lei socas negras. Dau Camin a la Mar, lei pins son negres tanben, e lei rores pereu, levat de quauquei brancas qu’afichan un vèrd impossible. Negre encara tot lo bòsc, amé seis aubres dreiçats, ai ruscas de tencha. Aquí lo fuec a fach que passar, sautar lei villas, cremar lei pins a la surfàcia, vertadier fuec d’esséncias, a volat a granda velocitat per acabar sus una vinha.
 
Au mitan, l’unica  victima, ai muralhas sensa fenestras, e sensa teulissa, onte Natalia e sei gents vènon trepejar lei teules que, ara, fan tapís. E esperar l’arquitècte. L’ancian cabanon ara villa fonduda a pas suportat d’èstre tant pròche dau polit bòsc dau vesin. Natalia lèva lo braç per far veire lo molon de troncs negres. Lo mistrau l’i a butat lei flamas amé tant de violença que lei fustas ne’n an cremat d’un còp.
 
« Ara fau veire se lo prefèct vòudrà ben signar lo permés de bastir ». Seriá pecat de laissar totei leis ostaus alentorn, e de sacrifiar aquela, mai…

A Sant-Canat, lo 15 de julhet, lo fuec a manjat en ren de temps tota la pineda. 750 ectaras, amé de pompiers qu’an poscut lo restancar qu’en s’apielant sus tres ectaras de vinhas, ara rabinadas. Aqueleis AOP d’Ais te faràn de vin cuech en 2017 !
 
Quauquei jorns puei, es a l’adrech dau Leberon, a La Bastidona, que lei flamas desboscaràn net sus 1300 ectaras. Un fuec de 19 kms de relarg que ren podrà aplantar, levat de Durença. Ara, quau rotla entre Peiròlas e lo Pont Mirabèu,  pòu mirar, a man gaucha, l’espectacle terrible d’una Provença de cèndre. Aquí li a agut jusc’a sièis-cents pompiers a luchar, escagassats, fonduts, de badas.
 
Encara lei 19 e 20 d’avost l’incèndi a cremat 250 ectaras de bòscs « en relarg residenciau », ditz la radiò, a Carnós, onte de gents siguèron evacuats, e lo trafic dau camin de fèrre borrolat.
 
Amé lei quauquei dètz mila ectaras qu’an cremat en julhet e au començament d’avost entre País Niçard, Corsega e Provença de la riba de mar, vaquí l’unica rason de se felicitar : li a agut degun mòrt, e aquò ten dau miracle. Lei Canadairs, bombardiers d’aiga, son alassats per leis ans e lei missiens, mume se se ditz que podràn tenir encara quatre o cinc ans. Lei Trackers, elei, son bòns per lo degalh

Notre enquête dans sa version complète, avec le glossaire des mots occitan, est disponible intégralement pour les abonnés du mensuel Aquò d'Aquí,, publié début septembre. Une occasion de vous abonner dès maintenant, et de soutenir la presse d'expression occitane.