Disparicion dau poèta dei Valadas Claudi Salvagno

Aquelei que podràn l’i anar diràn un au reveire au poèta dei Valadas, Claudi Salvagno, leis autres legiràn sei poèmas, precioas votz de l’eiretatge montanhard. Seis obsèquias se faràn a la glèisa de Bernes (Bernezzo), una ciutat de 4000 abitants de la Provincia de Cuneo. L’ancian emplegat dei camins de fèrre italians es defuntat uei. Naissut en 1955, patissiá, nos ditz La Stampa, d’una malautia degenerativa.

Esculptor sus bòsc, lo poèta siguèt publicat per leis edicions Jorn, qu’avian acampat seis òbras dins L’empèri de l’ombra (2004). diguèt, son editor, parlant de seis òbras, qu’èro lo pendís fosc de l’empèri dau solèu de Frederic Mistral.

Sensuala, sa poèsia donava lo sentiment dau tocat dei matièras de la montanha que cantava : lo bòsc, la lausa…Se questionava tanben sus ce que se podriá faire de sa lenga, un eiretatge aupenc fa de paisatges coma de lengatge, laissat per una civilisacion anciana jusqu’a nòstra generacion. Que faire de l’eiretatge ? Era una preocupacion chironanta de sei textes.

ne’n vaquí un tròç, tret d’aquel Empèri de l’ombra :

Lauses, lauses sillàbiques,
escairaas dai bòts di malhets
vendues un tant a la braça, un tant a l'ora lotjaas,
caire contra caire, còsta sobre còsta,
de travers i lates, just ressiaas, melze o sarvaia,
ben lotjaas, sobre i chantiers parelhats,
sobre lo colme boscat dreit,
pausat abó un bram
encima la muralha de la meira
bastia sus la broa d'aquest
monde, mec malade de nos.

Claudio Salvagno, aquel eiretatge, lo voliá transmetre a son torn, amé sa poèsia, segur, portant pèira a d’emissions radiofonicas pereu.