
Mai per JL Damon lou vertadié tresor escoundu, es sa lengo. E soun proublèmo es bèn que, per li proudutour, parla gavot dins un filme es uno empacho. « Acetarai jamai qu’aquéu filme passe sènso la lengo que parlavon alor li gènt, au mens entre éli » ! Pamens i a rèn que 20% en lengo d’o, que devrié passa tant facilamen coume l’aigo que vesèn raja sus li calado d’Anot dins lo tros de filme.
Mai li proudutour se soun chasque cop senti estrange em’aquelo obro que parlo pas que francés. E d’aparaire de la lengo regiounalo soulicita tamben. « Lis un me dison que de gavot, n’i a trop, lis àutri que n’i a pas proun. Sian entre lou chin e la carno. E dóu cop degun vòu sousteni, autramen qu’en paraulo ».
Approches décourageantes dans le milieu du cinéma

Lou scenaristo de « l’Aigo per carriero » cerco alor d’ajudo dins lou mounde dóu cinema regiounau. Mai toumbo de la fèbre au mau-caud : « Un cineasto marselhés proun couneigu me dira sus soun Facebook d’un biais desespera que tout acò es acaba, que degun vòu plus paga per acò, que foro de Plus belle la vie, la TV es plus lèsto de rèn faire ! m’a douna mau de cor… »
Assajo d’aproucha Roubert Guediguian, emé l’entre-messo d’uno amigo coumuno. Mai pataflòu ! au moumen de n’en parla li dous se garrouioun per d’àutri rasoun…
« Fau bèn vèire que li cadeno de televisioun acèton jamai o quàsi un proujèt que i’an pas participa tre la debuto», nous dis un proufessiounau qu’avèn questiouna après l’entrevisto de JL Damon.
N’en sèmblo consciènt, aquéu, que nous dis : « pensavo bèn faire de facilita lou travai : lou scenario, li païsage, lis atour amatour que parlon la lengo, tout acò èro deja lèst. Mai justamen sèmblo un proublèmo. Alor, m’escafo, parlaren plus que dóu cineasto, pèr espera que li produtour se sènton rassegura. »
Legi tamben : Bonaça per lo filme en lenga nòstra