Una eoliana marina coma un foit de pastissariá

De còps e mentre que tota l’industria semblava de s’endraiar dins un biais de faire per d’annadas, nos arriba una rompedura tecnologica. Es benlèu çò que se podrà veire lèu au larg de Fòs de Mar amb un projècte d’eolianas verticalas.

Au moment que se baton entre lei societats que vòlon provesir d’electricitat solara per mejan de centralas fotovoltaïcas que te cavilhan un pauc d’en pertot alentorn de la Mediterranèa, es de se demandar perqué leis eolianas, elei, son tant pauc nombrosas.
 

La rason es que se veson aquelei molinàs, e que mai que d’un ne’n vòu pas dins son relarg, semblariá ben. Es pas possible a l’ora d’ara de depausar una demanda de permés de bastir per aquelei molinàs sens veire subran un molon de recors administratius de còntra.
 

La seguretat tanben entraïna l’alunhament deis eolianas de tot o quasi. Per exemple, fa quauqueis ans, s’alunhèt un pargue eolian per pas riscar de veire una pala, butada per lo mistralàs, cabussar sus la linha dau camin de fèrre a Sant Martin, dins la Crau. Deviá se tenir a mai de tres cent mètres e pas mens.

Benlèu que deman serà plus parier estent que lei tancaràn dins l’aiga, o puslèu lei faràn flotar sus la mar. Un desenau d’entrepresas ajudan una pichona que dison Nenuphar, a far nàisser una eoliana de mar, de cent mètres d’autor, pausada sus de flotadors, alargats de Fòs.
 

Sa particularitat màger es que sei palas son verticalas, au contrari de tot çò que se fa. O faliá imaginar: viraràn coma un foet de pastissariá, puslèu que coma un molin de dròlles, e serà melhor per son estabilitat, que coma aquò lei palas seràn pròchas de la mar.
 

Son centre de gravitat serà pus bas, tot simplament. Amb aqueu projècte, que deu crebar l’uòu l’an que vèn, EDF Energias Novèlas, l’Ifremer e tot un molon d’entrepresas dison que podriá far espelir una filiera industriala au nòstre, ambé seis emplecs. O veirem.
 

« L’an que vèn anarem cavilhar una eoliana sus tèrra, per menar d’assais e l’an d’après esperam de pausar lei vertadieras sus la mar » que nos ditz lo sénher Carles Smadja, lo PDG de Nenuphar. Aquela societat crebèt l’uòu a Lilla mai vendriá plantar cavilha en Provença, se jamai son projècte s’endraia ben.
 

Perqué aicí que li avèm demandat ? “La Mediterranèa tèn dos avantatges : d’en premier lei marèias i son tant pichonas! Puei a l’entorn d’aquela mar s’i debana ren per l’eolian marin. Per nautrei es se durbir un mercat dei gròs!”

Coma avèm dich, aquela PME es pas soleta dins l’afaire. I rescontram pereu Technip, un gigant de l’esplecha d’estacions off shore de gas. Eu fornirà lei flotadors. Fau dire qu’après d’accidents sus la mar dau Nòrd, en Alemanha e en Danemarc, ambé palas o aubres mèstres que s’escagassèron, lo mond industriau se fa mesfisent ambé l’eolian de mar. “Per ara es un projècte de recèrca, e degun pòu dire qu’arribarà a un nivèu industriau” que calma l’estacada de comunicacion de la societat.
 

Pasmens, lo Conseu Regionau de Provença-Aups-Còsta d’Azu r vòu crèire que deman, aqueu projècte sostengut per EDF Energias Novèlas (“chifra sa profitabilitat” que nos disiá Technip), podriá entraïnar au nòstre la creacion d’una vertadiera filiera eoliana.
 

“Son leis emplecs de crear que nos interèssan, segur” nos ditz Mirèlha Peirano, la vicepresidenta dau Conseu Regionau, delegada a la Mar. Es crentosa que Bretanha tanben fa son lobbying territoriau amb aquest afaire.
 

Paca vèn tot bèu just de votar lo provesiment de dos milions d’èuros e mieg, d’un biais indirècte au projècte : un milion e mieg per ajudar aquelei societats a crear sa platafòrma maritima a Fòs, un milion per acompanhar lei laboratòris e leis entrepresas que plantaràn cavilha au nòstre.
 

Tot aquò ambé lo programa AGIR, que foguèt creat... gràcias au projècte ITER! A l’epòca, fa sièis ans, leis ecologistas avián decidit Michel Vauzelle de balhar un èuro ais energias renovelablas per cada èuro balhat per ajudar lo projècte de recèrca nucleara... estabosissent mai verai.