Sièis operàs per l’ultim festenau sestian de Bernat Foccroulle

Ara lo Festenau d’Art Liric d’Ais-de-Provença es acostumat a la complexitat dau monde, tau coma nos lo fa vèire Katie Mitchell, l’escenografa qu’illustra despuei 2011 mai que d’una operà montada per lei nuechs d’estiu sestianas.
 
Son biais ? Nos mostrar d’un còup d’uèlh, d’un solet agach , tótei lei luècs, e tótei lei moments qu’una accien se mena sus scena. L’aviá fach ansin li a dos ans, per un Pelleas e Melisande (Debussy) ben capitat, e aperavans encara per un Nozze de Figaro onte Patricia Petitbon aviá agut un trionfe, e mai luènh dins lo temps am’una Alcina, o encara una òbra contemporanea, Written on skin, dau compositor britanic George Benjamin.
 
Per son ultim festenau, Bernat Foccroulle li demanda encara d’assegurar la capitada de l’Ariadne auf Naxos de Richard Strauss, belèu l’operà fare d’aquela edicien de l’estiu 2018, la setantena.
 
Li trabalharà amé lo cap d’orquèstra Marc Albrecht, ajudat dau dramaturge Martin Crimp, ara un autre acostumat dau festenau sestian. E li ausirèm dins lo ròtle d’Ariadne Lise Davidsen, alòr que la celebrissima ària de Zerbineta serà confidada a Sabine Devieilhe…formada fa d’ans per l’Acadèmia dau festenau.

Li aurà pas mens de sièis operàs, a z’Ais l’estiu venent : L’àngel de fuèc (Prokokiev), La Flaüta encantada (Mozart) que, ailàs, èra pas tant encantada quand ja nos l’an presentada en 2014, amé son platèu bolegadís, e sa manca de lutz, per dire un monde sorn, una lectura tota personala de l’òbra mozartenca per l’escenarista Simon McBurney, lo Dido and Eneas de Purcell que metrà en scena Vincent Huguet, enfin Seven Stones, d’Ondrej Adamek, un compositor contemporaneu Chec, que dison « surealista », am’ un librilhon dau Sjon, poeta que trabalha mai que d’un còup amé la cantarèla Björk.
 
A part comptarem Orfeo & Majnun, de tres autors qu’an collaborat an aquela òbra, que farà intervenir de bèstias per una mescla de dos mites, aqueu d’Orfeo amé l’arabi Layla e Majnun. Li retrobarèm lo palestinian Moneim Adwan (Kalila Wa Dimna, en 2016), e lo cap de còr sestian ben apreciat Felip Franceschi (còr Antequiem). Una creacien que nosautres segur seguirèm.
 
 

Es adonc la setantena annada d’aqueu festenau, naissut après guerra de l’idèa d’un afogat deis arts, Gabrièu Dussurget, amé l’ajuda de la Comtessa Pastré.

De monde fòrça chanut li an jugat : lei cantairèlas Teresa Stich Randall, Teresa Berganza, Christiane Eda-Pierre, Natalie Dessay…Sauguet li a creat son Caprices de Marianne, de caps tant valents coma Sèrgi Baudo, William Christie li an menat d’orquèstras…Balthus li a pinturat de decòrs, Cassandre parierament…

En 2017 a aculhit 84 500 spectators : a 48,8% de monde provençau, a 16,8% estrangiers. Son budgèt siguèt de 34,8 M€, despensat per 9,4 M€ per lei professionaus (decòrs, ostalariás…).

Francesc Vienne, lo clavaire dau Festenau a donat quàuquei precisiens a la conferéncia de pressa : un que vèn a l’ostalariá per lo festenau despensa en mejana 233€ per un jorn e una nuèch.

E sembla fièr d’anonciar que per un euro public subvencionat, 11,93€ son despensats dins l’economia locala.
 
Lo Festenau se debanarà dau 4 au 24 de julhet, e coma de costuma vos en parlarèm mai…
 

Escrich amé de suggestiens lexicalas de Reinat Toscano