partager
Photo MN
Arribat en 2006, Bernard Foccroulle es alòr un organista bèlga ais idèas comunistas. Tre lo començament embaucha un director financier que siguèt clavaire de la Confederacien Païsana. La dralha
dau Festivau serà mai sociala, es segur.
Sota son mandat, lo Festivau, segur, s’interessa ai grandei questiens de democracia e de l’ajuda a la cultura dins de país onte la guèrra empacha son expressien.
En 2009 que programa Zaïdé de Mozart, fa tot un tarabast public sus l’esclavagi. Alòr de trabalhaires quasi esclaus trabalhan dins lo Gof arabò-persic. En 2015 lo Festivau fa son bessonatge am’aqueu de Baalbec, au Liban, qu’assaja de viure maugrat de decenias de guèrras. En 2016 fisarà an un autor palestinian la creacien d’un operà… E mai que tot atriva lei subvenciens publicas per menar de projècts artistiques e sociaus dins lei quartiers, sestians o marselhés.
Oficialament, lo Director Generau, après quatre mandats, vòu faire autrament. « Aspiri a dispausar de mai de temps e d’estabilitat per me consacrar a l’interpretacien e a la composicien, mai tanben a la recèrca, e mai a l’aprefondiment d’un chiframent deis enjuecs culturaus ».
Segur qu’aquel aprefondiment ne’n sente la necessitat au moment que lei politicas culturalas de’n pertot en Euròpa patisson dei restricciens budgetàrias e d’un conservatisme novèu. Mai pereu en França, la situacien promet(e) de venir dificila, am’un FN que pesarà sus lo biais de viure la cultura, e en Provença amé de collectivitats que sont totei passadas de gaucha a drecha en 2015.
Sota son mandat, lo Festivau, segur, s’interessa ai grandei questiens de democracia e de l’ajuda a la cultura dins de país onte la guèrra empacha son expressien.
En 2009 que programa Zaïdé de Mozart, fa tot un tarabast public sus l’esclavagi. Alòr de trabalhaires quasi esclaus trabalhan dins lo Gof arabò-persic. En 2015 lo Festivau fa son bessonatge am’aqueu de Baalbec, au Liban, qu’assaja de viure maugrat de decenias de guèrras. En 2016 fisarà an un autor palestinian la creacien d’un operà… E mai que tot atriva lei subvenciens publicas per menar de projècts artistiques e sociaus dins lei quartiers, sestians o marselhés.
Oficialament, lo Director Generau, après quatre mandats, vòu faire autrament. « Aspiri a dispausar de mai de temps e d’estabilitat per me consacrar a l’interpretacien e a la composicien, mai tanben a la recèrca, e mai a l’aprefondiment d’un chiframent deis enjuecs culturaus ».
Segur qu’aquel aprefondiment ne’n sente la necessitat au moment que lei politicas culturalas de’n pertot en Euròpa patisson dei restricciens budgetàrias e d’un conservatisme novèu. Mai pereu en França, la situacien promet(e) de venir dificila, am’un FN que pesarà sus lo biais de viure la cultura, e en Provença amé de collectivitats que sont totei passadas de gaucha a drecha en 2015.
A Marseille l'occitan (et d'autres idiomes) dit et chanté par des poètes d'un jour ou de toujours