partager
Maria-Cristina Rixte en 1968. (photo XDR)
Maria-Cristina es despartida d'una longa malauti á aqueste dijòus 22 d'avost e nos laissa attristats ambé nòstrei sovenirs.
Militanta occitanista de prima, fuguèt ambé son òme, Joan-Claudi Rixte, a la creacion de l'IEO Droma en 1976. Professoressa d'Inglés, ensenhava tanben nòstra lenga au Licèu Roumanille a Nions, puei au Licèu Alain Borne a Monteleimar, ambé vam e passion. Fuguèt perèu a la creacion de l'occitan en seisena a Buis lei Baronias en 1983, çò que venguèt un vertadier pòste d'occitan entre lei collègis Lis Isclo d'Or a Peiralata, dó Mistrau a Suza la Rossa e Jean Perrin a Sant Pau Tres Casteus e que, ara, ne demora solament sieis oras a Nions. Participèt fòrça ais acamps dau CREO Granoble. Era una fidela de la FELCO e una militanta SNES.
Artista dins l'eime, aimava la musica, lo cant, la poesia, la cosina, lei flors, leis amics, e escriviá. Dins sei poemas, que d'unei son pareissuts dins la Revista Pòrta d'Òc e que d'autrei son estats primats dins fòrça concors, era una trobaritz moderna, que mesclava a son grat Occitan, Francés e Inglés, tres biais de dire sa personalitat.
Ajudèt tanben son òme, Joan-Claudi Rixte dins son trabalh de recercas e de publicacions.
Mas lo mai important per ela era la traduccion. Ansin revirèt en Inglés La Gacha a la Cisterna de Robert Lafont (Ed Jorn), en Occitan Poemas Causits(1966-1975) de Seamus Heaney (Ed IEO) e Lo secret de la Rabassiera de Nicòla Faucon-Pellet (EDR Edition des Régionalismes). Ambé sei sorres, faguèt tanben un libre sus lei rabassas.
Aviá agut l'enveja de publicar sei poemas que lo titol sariá estat : Avant que de m'escondre.
E ara s'es esconguda, nos laissant dins la pena e lo regret.
Militanta occitanista de prima, fuguèt ambé son òme, Joan-Claudi Rixte, a la creacion de l'IEO Droma en 1976. Professoressa d'Inglés, ensenhava tanben nòstra lenga au Licèu Roumanille a Nions, puei au Licèu Alain Borne a Monteleimar, ambé vam e passion. Fuguèt perèu a la creacion de l'occitan en seisena a Buis lei Baronias en 1983, çò que venguèt un vertadier pòste d'occitan entre lei collègis Lis Isclo d'Or a Peiralata, dó Mistrau a Suza la Rossa e Jean Perrin a Sant Pau Tres Casteus e que, ara, ne demora solament sieis oras a Nions. Participèt fòrça ais acamps dau CREO Granoble. Era una fidela de la FELCO e una militanta SNES.
Artista dins l'eime, aimava la musica, lo cant, la poesia, la cosina, lei flors, leis amics, e escriviá. Dins sei poemas, que d'unei son pareissuts dins la Revista Pòrta d'Òc e que d'autrei son estats primats dins fòrça concors, era una trobaritz moderna, que mesclava a son grat Occitan, Francés e Inglés, tres biais de dire sa personalitat.
Ajudèt tanben son òme, Joan-Claudi Rixte dins son trabalh de recercas e de publicacions.
Mas lo mai important per ela era la traduccion. Ansin revirèt en Inglés La Gacha a la Cisterna de Robert Lafont (Ed Jorn), en Occitan Poemas Causits(1966-1975) de Seamus Heaney (Ed IEO) e Lo secret de la Rabassiera de Nicòla Faucon-Pellet (EDR Edition des Régionalismes). Ambé sei sorres, faguèt tanben un libre sus lei rabassas.
Aviá agut l'enveja de publicar sei poemas que lo titol sariá estat : Avant que de m'escondre.
E ara s'es esconguda, nos laissant dins la pena e lo regret.
Maria-Cristina Rixte était un soutien de notre journal, elle avait évoqué "son" mai 68 pour les abonnés d'Aquò d'Aquí. Il retrouveront ce témoignage en occitan dans notre numéro de septembre.
Despartida de Carlos Barrera l’ex president aranés
