Au viratge de Malaterra vèn la television

 Eliana ,de l’emission Vaquí (Setmanièra en lenga d'òc a France 3, ndlr) passa veire lo viratge dal film. Joan-Peire Belmon passarà un autre jorn tanben. Eliana es conselhiera linguistica per los dialògs. Me ditz que cal far un juec en “provençal mean”. Totun lo film es censat èstre virat en Auta Provença, valent a dire en Gavotina lingüistica. Ja que Sisteron s’i crei que lo monde i parlan provençal. Mas comença lo vivaroalpenc a Chastèl Arnós ja, es dire la diferença entre representacions e realitats. Sèm justament en la valaia dal Jabron, e es plus de provençal forcalqueirés (amb una minoritat de traches alpencs) coma parla JI Royer. Es ben de gavòt, plen dedins, -s de plurals e companhia. Mas... Doncas deuriam parlar en adeqüacion ambal terren. Al final, coma sovent, serà un film en provençal maritime. Sensa grandas originalitats. Un pauc dur per un gavòt coma ieu

Ai una pausa, fa una entrevista d’Arvèi per la sortiá dal sieu novèl CD de musica electro occitana. Anam a Vorona. Genta persona. Coma sio un amator amb Carina, sio entrevistat. Fa ben plaser. Parlam occitan dins lo bar. Los ancians nos escotan. De qué pensaràn ben al fons d’elos...

Los tornarai veire los amics.

Aüra es temps de tornar a Noièrs per achabar los exteriors de Malaterra. E tanben chalrà anar far los interiors a Marselha. A la Valentina. Dins aquela bastiassa granda e vièlha. De platanas gigantas davans. Que desapareisserà après, quasi coma la granja Bermond. Non, dins la granja Bermond solament lo cubert tombarà e una muralha tanben. Mas la granja i es sempre.

Per la fin dal viratge als exteriors, lo productor qu’aviá logat una pichina vila organiza una fèsta. Cadun fa lo manjar. Es simpatic totplen.

- Capitala d’Occitània, platèls interiors. Setembre de 2003

 Fasèm venir la campanha a la vila. E l’emocion es diferenta. Es un juec mai interior, fasèm los interiors es ver.

Vau rejónher l’equipa de filmatge dins l’onzen arrondiment de Marselha sonat La Valentina. Sòrto de l’autovia que ven d’Aubanha. Avèm de renfòrts d’equipa amb d’autres cadraires.

Es dins lo quartier « Leis Acaptas  » (francizat en « Les Accates »). L’adreiça que se donam per apuntament es « Camin deis Acaptas, la Bastida Denisa », me chal passar un portal grand e me parcar dins lo pargue. Es un endrech mesclat. Mitat urban amb de magasins grands, e l’autra mitat de pabalhons e de terrens amb de verdura.

Lo nom es pron rar. Me fa pensar a « L'Acapta de Perier », darrier lo còl de Perier qu’i avèm una bèla vista sus lo Gòu Sambracitan, a la naissença dal « riu dau Vau de Perier », après aver passat lo vilatge de Colobrieras dins Las Mauras.

Çò qu’an de comun es que son d’endreches per s’acaptar, probable o que lo mond an achaptat, comprat ? Aüra, es ancara un endrech quiet. Completament contrastat amb la part urbana de la ciutat. Çò que se ve lo mai.

Lo portal es bèl. Una proprietat granda darrier una muralha auta. Eran ren de paures aicí dintre. Es proprietat de la comuna de Marselha aüra, nos presta los luecs. Lo bruch ditz que la bastiá es en ajornament, qu’i es un projècte de via rapida. Seriá fonduá just après lo filmatge.