partager
“Au ponch de feblèssa d’ara, es sa subrevivència qu’es en juec” que ditz la peticion en linha que vèn de lançar un collectiu de “Mobilisacion Per que Viscan Nòstrei Lengas”. E tre lo lançament anava lèu ai tres milas signaturas.
E de precisar : “son l’occitan-lenga d’òc , lo breton, le còrsa, lo moselan, lo flamand occidentau, lei lengas d’oil e creòlas...” sens en oblidar una dins lo ventalh dei reconeissudas par la Delegacion Generala au Francès e ai Lengas de França… totei “amenaçadas de passar per uelh
”.
E de pausar l’afaire au nivèu dau drech internacionau : “l’Estat francès, en despiech de mantunei condemnacions per l’ONU contunha son òbra de destruccion dau patrimòni immateriau milenàri...”
Aqueu collectiu sosta
la crida de dos deputats : lo parlementari francès breton Pau Mollac, e l’europenc còrsa François Alfonsi, que recampèron au debut d’octòbre l’ensems deis associacions de defensa dei lengas minorisadas en França. De l’acamp a destapat l’idèa d’una manifestacion sota la finèstra dau ministre Jean-Michel Blanquer, lo 30 de novèmbre dins la matinada.
Sa reforma engatjada a l’autona de 2018, autorisa lei caps d’establiments a renonciar au cors de lenga regionala, parteja lo territòri entre aquelei que pòdon ne’n organisar un o non, e davalora fòrça lo coeficient de la matièra au bacheleirat, assecant com’aquò la fònt d’escolans que l’i venián fin qu’ara.
La peticion pòu èstre signada aquí
Un solet candidat au capes d’occitan e degun admés
