partager
L’idèa es finalament venguda d’un cantaire de la mai minoritari dei lengas minoritaris de França, o quasi, lo franc-comtès, una lenga d’òil cosina de l'arpitan.
Billy Fumey, adonc amé uech autrei cantaires Breton, Alsacian, Polinesian, Còrsa e Basc e Courtial-Sans, demanda per l’essenciau a Stephane Bern : “nosautres joines artistas fem viure lei lengas regionalas a travèrs nòstrei cançons, que siegue en metropòla o fòra-mars”.
E de li demandar una emission de television sus France Televisions, adonc la publica, consacrada ais artistas presentan aquelei “lengas de França” per “presentar son istòria, e son utilisacion dins lei repertòris modèrnes coma l’imaginàri de nòstreis univèrs musicaus”.
Valorisar la creacion en lengas minoritaris, e pas s'acontentar dei clichés
Lo darrier assai d’una emission de varietats en lenga occitana a la TV publica francèsa data de 1981, a l’iniciativa dau cantaire Bearnès Marcèu Amont, e comptava entr’autrei Martí, la sopranò Mady Mesplé, e Claudi Nougaro…
“Avèm pas signat subran, pasmens, sotalinha Paulin Courtial.“ Una question se pausava : “siam dins la creacion, e la TV publica, amé nòstrei lengas, es ela dins lo cliché : un biais de tradicion conforma a ce que vòlon e pas mai...d’autre part, crèsi que nos fau considerar just dins la normalitat de la creacion en França, e pas nos pausar dins un ghetto.”
Finalament Alidé Sans e eu l’auràn signat “perqué l’essenciau d’aquela iniciativa es de faire bolegar, e que fau saupre ce qu’es important an aqueu temps”.
Una crida adonc simbolica, fargada per afiermar que, que que siegue sa forma artistica, l’expression en lengas minoritaris deuiá trobar plaça ai medias publics francès de comunicacion e de lesers.
Pierre Langevin, musicien de la rue au Sahara