Lo prèmi Albert Londres a un Marselhés

Lo prèmi Albert Londres siguèt atribuit a un jornalista marselhés, Felipe Pujol, que trabalha au quotidian La Marseillaise e ensenha a l’Escòla de Jornalisme de Marselha.

Felipe Pujol qu'a agut lo prèmi de la pressa escricha (n'ia un autre per l'audiòvisuau emportat per tres jornalistas : Julien Fouchet, Sylvain Lepetit et Taha Siddiqui, dau magasine Envoyé Spécial de France 2) per una tiera de reportatges sus lo drama de quartiers paures de Marselha, onte l'economia de la dròga sembla la sola possibla.
 

« L’empacha es pas que lo monde pòu pas intrar dins nòstrei quartiers, mai que nosautres podèm pas ne’n sortir » que ditz un dei joines questionat dins l’enquista que siguèt publicada l’estiu passat : « Quartiers shit ».
 
Es una jurada de jornalistas professionaus que decèrnan lo prèmi Albert Londres. Siguèt creat en 1933 per la filha dau jornalista (1884-1932), Florise, après la despareissuda en mar dau grand reporter.

Entre lei premiats podèm citar Stephane Faugier (1934 : Sur la piste de l’or), o Armand Gatti (1951 : Dans la cage aux fauves) que deviá puei renovelar lo teatre, o Marcel Niedergang (1961 : Tempête sur le Congo). L’an passat èra la jornalista Doan Bui que l’aviá agut per un reportatge sus lo passatge clandestin d’imigrats.
 
Despuei Yvers Harté (Sud Ouest) en 1990, degun jornalista de la pressa regionala aviá recebut aqueu prèmi prestigiós.
 
Albert Londres aviá escrich : « fèm pas mestier de faire plaser, e pas mai de portar tòrt. Nòstre mestier es de portar la pluma dins la plaga », onte que siegue la plaga.
 
Ce que pòu explicar qu’esto còp, lo prèmi siguèt donat a un subjèct francés, alòr que de costuma l’es per de reportatges forestiers. Una reaccion professionala còntra lei clichats estacats à Marselha ?  A mens que la jurada ague definitivament casat Marselha a la seccion « exotisme »