Ges d’ensenhament sensa militantisme ?

Tres jorns de temps d’ensenhaires e de membres d’associacions an chifrat au biais d’aparar la ricessa culturala que son lei lengas de França.
 
La tòca èra clarament afichada dins la tematica chausida per lo collòqui « Identitat e Alteritat ». Per reprendre l’anóncia de l’eveniment, se tractava, a un moment que d’en pertot dins lo monde, de concepcions identitàrias barradas son a s’espandir, a un moment que s’afortisson leis ideologias de l’exclusion, de mostrar que la reconeissença e la coneissença dei lengas regionalas son una dubertura d’esperit, una concepcion duberta de la ciutadenetat.
 
Aquesta ambicion ciutadena n’empacha pas una reflexion pedagogica dei mai prigondas.
Dins sa conferéncia, Jean-Léo Léonard, professor a la Sorbonna, presentèt son trabalh que lo menèt a cercar lo biais d’ajudar de comunautats d’indians dau Mexic dins la reconquista de sei lengas d’originas. Fuguèt l’escasença d’abordar una pedagogia de tria, totjorn en liame amé lo bonur de la dubertura ais autrei.
 
Podèm tanben citar l’intervencion remarcada de Pasquale Ottavi, professor en sciéncias de l’educacion en Corsega e que se sonava : Corse, gestion de soi, gestion de l’Autre en soi.

Patrick Roux, elegit de la region Occitania, precisèt qu’èra lo moment de sortir dei suenhs paliatius e d’anar mai luench dins l’ensenhament dei lengas regionalas.
 
Hélène Bernard, rectritz de Bordèu, que representava la ministra de l’educacion nacionala, confirmèt l’engatjament dau ministèri per le mesa en plaça d’una agregacion d’occitan.

Lo SNUIpp, la FSU e le SNES èran presents e d’idèias fòrtas  e claras fuguèron exprimidas.
« La loi est là, c’est son application qui fait défaut. »
 
« La loi ne donne pas les postes : en 2016, il y a eu 24 postes de Capes pour 7 langues ! »
Cadun èra d’acòrdi per dire qu’es lo moment de sortir l’occitan dau pichon tirador dau patrimòni. Una politica nacionala fòrta defauta. Un servici public regionau es important mai es tanben lo sorgent d’una granda disparitat.

Tres jorns d’escambis fructuos an permes de ponchar lei disparitats dei condicions d’ensenhament .
Lo francò-provençau e lo flamand son pas reconoissuts dins lei 75 lengas de França ço que plaça son ensenhament entre precaritat e confidencialitat.
 
A l’opausat, en Corsega, 35% d’escolans dau premier grad seguisson un cursus bilingüe e dins lei tres annadas a venir, son 700 ensenhaires que se van formar.
 
Dau costat dei bascas, la populacion compren 35% de locutors actius.
 
En Bretanha istorica, 1700 escolans de la mairala au licèu seguisson un ensenhament en lenga regionala.
 
Per l’occitan la situacion es fòrça complicada amé una extraordinària disparitat d’una acadèmia a l’autra e tanben, dins una mema acadèmia, d’un departament a l’autre.
Sensa rintar dins de detalhs, se pòu dire que l’acadèmia d’Ais/Marselha es puslèu sinistrada per comparason a Tolosa.

Ges de concors especific per leis ensenhaires dau premier grad, ges de formacion de contúnia, ges de formacion universtari per preparar lo CAPES, ges d’Ofici Public de la Lenga Occitana, una reforma dei collègis qu’a chaplat l’ensenhament (per eisemple : ges de possibilitat aquesta annada de faire d’occitan dins lo segond grad dins leis Aups Auts)
…E la tiera es pas acabada.
 
 

Lo collòqui nos laissa entreveire una dralha per l’avenidor. Lei solucions existisson dejà , son esparpalhadas ai 4 cantons de Franças dins lei classas qu’estudian una dei 75 lengas regionalas.
 
Resta a prendre çò que se fa de melhor coma pedagogia e biais de viure ensems e n’en faire lo denominator comun de l’ensenhament dei lengas de França.