D’Augas e d’aiga per nafrar una mar unica

Una vielha istòria, ben tròp vielha. L’estiu passat lo Prefèct dei Bocas-dau-Ròse a enebit de rabalhar lei cauquilhatges de la mar de Bèrra. Lei gròssas pluejas de l’estiu ajustada ai remandadis d’EDF avian desalinisat lo mai grand estanh d’Euròpa, puei lei calorassas …lo resultat d’aquel amolonament de marrits còps umans coma naturaus, an favorisat lo desvolopament anarquic d’augas. Un masèu silenciós de la biodiversitat d’aqueu luec sacrifiat.
 
Siam ben contents de poder trobar d’electricitat, e la cadena deis onge restancas de Durença e de Verdon semble que podem pas se ne’n passar quand totei siam a faire fonccionar bugadoiras e ordinators amé la climatiscien…
 
D’un autre latz, lo mitan naturau ne’n pòu plus. Despuei 1966 lei restancas d’EDF remandan l’aiga dolça dins aqueu mitan saumastra. Son equilibri es entre sau e absència de destorbament. Mai l’aiga de Durença l’i arriba d’un còp, perturbant tot. Puei laissa lo mitan fragilizat se despatolhat solet.
 
La produccien d’augas que copan l’oxigèn de la mar de Bèrra l’i condemna amé regularitat lo monde viu.
 
Pas segur que la manifestacien qu’organiza l’associacien L’Etang Nouveau a la centrala EDF de Sant-Chamais lo 14 d’octòbre a detz oras li posque grand causa, mai lo silenci seriá la pièger dei situaciens per un biotòpe unic e tant mautractat despuei de decenias.