partagerLa segonda edicien dau Festenau d’Art Liric d’Ais-de-Provença sota la direccien de Pèire Audi, l’ancian director d’aqueu d’Anvers, signarà l’aumentacien dau nombre d’operàs, cinc e un siesenc en versien concertanta, e la disparicien de tota prepausicien de musica provençala, que de còps son predecessor Bernat Foccroulle, aviá ajustat a l’avans-festenau dau mes de junh.
Lo caractèr mediterranèu d’aquela manifestacien, desvelopat per Foccroulle, li es encara, mume s’es afeblit, mai amé de prepausiciens artisticas ja assajada, coma amé lo compositor palestinian de Provença Moneim Adwan, que vesem chasque estiu sei novèutats.
Dei cinc operàs fau retenir la creacien d’Innocence, de l’autora finlandèsa contemporanea Kaija Saariaho : una istòria onte la dramatica metrà en valor lo caractèr cosmopolita dei familhas (borgèsas) de l’Euròpa d’ara. A la conferència de pressa de presentacien, s’es dich que uech lengas li seràn entendudas (mai pas l’occitan, tranquil!).
Monteverdi amé L’Incoronazione di Poppea (dir. Garcia Alarcon, un cap d’orquèstra argentin partisan d’una lectura joiosa e colorada de la musica barròca, que tòrna a s’Ais après un blanc de quauqueis annadas), e en versien de concèrt L’Orfeò, serà valorisat. E l’operà d’Alban Berg Wozzeck (una òbra de Büchner sus la manipulacien dei fèblas per lei fòrts dins una societat militarisada) confierma lo gost de Pèire Audi per leis òbras contemporanèas.
six opéras
Am’eu faudrà pas tròp esperar d’òbras scenicas en vestits d’epòca. Amb’aquò veirem tornar lo metor en scèna russa Dmitri Tcherniakov. En 1994 aviá ja gastat lo Don Giovanni de Mozart am’un biais d’agitacien qu’ajudava pas lei cantaires ; en 2020 lo convidan a renovelar son iperactivitat per un Cosi fan tutte onte aurèm per alhor lo plaser d’entendre la mezzò Veronique Gens.
Dau budgèt en 2020 sabem pas grand causa encara, senon que lo Festenau demanda encara un esfòrç ai collectivitats, per una visien fòrça partisana dau director que vòu imprimir son biais dins la manifestacien creada en 1948 : “lo siecle XIX es fòrça constiblat
au nivèu teatrau” aviá declarat au Jornau Liberation Pèire Audi l’an passat. Per eu, lo barròc au mens pòu se marridar am’un biais “estilisat, pas tant realista” coma lo contemporanèu que li agrada mai.
Renat Sette pichon retrach
