A la lèsta

A la catedrala d'Antibo dissata passat, èri anat vèire lo retaule dau grand pintre niçard Lois Brea e m'èri trovat au mitan d'un maridagi.

Ren mancava, la novi en blanc èra polida, lo nòvi en negre marcava ben… puei a la fin de la ceremonié, lo capelan avié menat la nòça dins una capèla vesina per batejar un creturon, l'enfant dei dichs nòvis. Bèla organisacien.

A la lèsta vaquì doei sagraments d'un solet còp !

L'estiu passat, una neboda, qu'avié idèia de maridar son carinhaire catolique praticant, èra estada batejada lo matin e confimada a miegjorn. Aquò li avié permés de faire sa promiera comunien l'après dinar.

N'eri vèrd de gelosié, ieu qu'avieu degut subir quatre ans de catechièrme doei còps de la semana, emé la messa òubligatòri lo dimenche. La religien catolica va mé la musica de l'epòca quora la situacien va demanda.

Lo tèmps es una matèri promiera preciosa que convèn d'espranhar. Ges de besonh de conoisse l'Encian e lo Novèu Testaments pèr faire una bòna comunianta.
 
Per leis autrei religiens, es parier.

La maja part dei pichòtas que van per carrieras de Seine Saint-Denis vestidas d'un jean e d'un chadòr o d'una burca sabon rèn dau Coran. Es lèu fach de s' embraiar ;  legir e comprendre lei Santeis Escrituras prend d'anadas.