Maria-Cristina Rixte en 1968. (photo XDR)
Maria-Cristina es despartida d'una longa malauti á aqueste dijòus 22 d'avost e nos laissa attristats ambé nòstrei sovenirs.
Militanta occitanista de prima, fuguèt ambé son òme, Joan-Claudi Rixte, a la creacion de l'IEO Droma en 1976. Professoressa d'Inglés, ensenhava tanben nòstra lenga au Licèu Roumanille a Nions, puei au Licèu Alain Borne a Monteleimar, ambé vam e passion. Fuguèt perèu a la creacion de l'occitan en seisena a Buis lei Baronias en 1983, çò que venguèt un vertadier pòste d'occitan entre lei collègis Lis Isclo d'Or a Peiralata, dó Mistrau a Suza la Rossa e Jean Perrin a Sant Pau Tres Casteus e que, ara, ne demora solament sieis oras a Nions. Participèt fòrça ais acamps dau CREO Granoble. Era una fidela de la FELCO e una militanta SNES.
Artista dins l'eime, aimava la musica, lo cant, la poesia, la cosina, lei flors, leis amics, e escriviá. Dins sei poemas, que d'unei son pareissuts dins la Revista Pòrta d'Òc e que d'autrei son estats primats dins fòrça concors, era una trobaritz moderna, que mesclava a son grat Occitan, Francés e Inglés, tres biais de dire sa personalitat.
Ajudèt tanben son òme, Joan-Claudi Rixte dins son trabalh de recercas e de publicacions.
Mas lo mai important per ela era la traduccion. Ansin revirèt en Inglés La Gacha a la Cisterna de Robert Lafont (Ed Jorn), en Occitan Poemas Causits(1966-1975) de Seamus Heaney (Ed IEO) e Lo secret de la Rabassiera de Nicòla Faucon-Pellet (EDR Edition des Régionalismes). Ambé sei sorres, faguèt tanben un libre sus lei rabassas.
Aviá agut l'enveja de publicar sei poemas que lo titol sariá estat : Avant que de m'escondre.
E ara s'es esconguda, nos laissant dins la pena e lo regret.
Militanta occitanista de prima, fuguèt ambé son òme, Joan-Claudi Rixte, a la creacion de l'IEO Droma en 1976. Professoressa d'Inglés, ensenhava tanben nòstra lenga au Licèu Roumanille a Nions, puei au Licèu Alain Borne a Monteleimar, ambé vam e passion. Fuguèt perèu a la creacion de l'occitan en seisena a Buis lei Baronias en 1983, çò que venguèt un vertadier pòste d'occitan entre lei collègis Lis Isclo d'Or a Peiralata, dó Mistrau a Suza la Rossa e Jean Perrin a Sant Pau Tres Casteus e que, ara, ne demora solament sieis oras a Nions. Participèt fòrça ais acamps dau CREO Granoble. Era una fidela de la FELCO e una militanta SNES.
Artista dins l'eime, aimava la musica, lo cant, la poesia, la cosina, lei flors, leis amics, e escriviá. Dins sei poemas, que d'unei son pareissuts dins la Revista Pòrta d'Òc e que d'autrei son estats primats dins fòrça concors, era una trobaritz moderna, que mesclava a son grat Occitan, Francés e Inglés, tres biais de dire sa personalitat.
Ajudèt tanben son òme, Joan-Claudi Rixte dins son trabalh de recercas e de publicacions.
Mas lo mai important per ela era la traduccion. Ansin revirèt en Inglés La Gacha a la Cisterna de Robert Lafont (Ed Jorn), en Occitan Poemas Causits(1966-1975) de Seamus Heaney (Ed IEO) e Lo secret de la Rabassiera de Nicòla Faucon-Pellet (EDR Edition des Régionalismes). Ambé sei sorres, faguèt tanben un libre sus lei rabassas.
Aviá agut l'enveja de publicar sei poemas que lo titol sariá estat : Avant que de m'escondre.
E ara s'es esconguda, nos laissant dins la pena e lo regret.
Maria-Cristina Rixte était un soutien de notre journal, elle avait évoqué "son" mai 68 pour les abonnés d'Aquò d'Aquí. Il retrouveront ce témoignage en occitan dans notre numéro de septembre.