Emilie Parente est secrétaire de la CGT du journal La Marseillaise : "le projet d'information en proximité dépend d'un nombre conséquent de journalistes" (photo Mohammed El Hamzaoui DR)
Fa quauquei jorns lo Tribunau de Comèrci de Marselha s’es dich consènt per que vòstre jornau contunhe fins qu’a la fin de mai. Onte ne’n es La Marseillaise ?
La situacien es pas flama, aquò’s segur, mai en mume temps li a de bònei resons d’esperar. Per parlar dau problèma, evidentament s’agís d’argent. A l’ora d’ara lo passiu es de 4 miliens d’€, ce qu’es pas ren. Mai fau vèire que fa pauc l’èra de 7M€. Se milhora.
A la fin de 2014 i a agut un depaus de bilanç amé plan sociau, puei plan de continuacien… La situacien s’es pas pron milhorada, pasmens, en particulier perqué lei recèptas publicitarias que pensava de trobar la direccien èran pas au rendètz-vos.
Coma ne’n siatz passats de 7 a 4 miliens de passiu ?
Nòstre sèti marselhés ne’n siam plus proprietàris despuei de temps, bòrd qu’èra subre-ipotecat… Adonc, la companhia immobiliaria que ja ne’n parteja la proprietat, Quartus Immobilier, prepausa de crompar la bèla part dau bastiment dau Cors d’Estienne-d’Orves. Nos fariá ganhar 1,7Milliens d'€. Nos laissariá 500 m2 per la redaccien. E, fau lo notar, l’anciana estampariá qu’es pron bèla, per l’i organizar d’eveniments, coma « L’agora » que nos permete d’endraiar de debats. Quant de temps nos lo prestariá ? Ne’n sabèm ren, se discuta.
La societat de reclamas Media Publicité, de son costat, intrariá au capitau de La Marseillaise, per 400 000 €uròs. Enfin fau tanben ajustar, d’una part l’intrada pereu de la societat Quartus Immobilier au capitau, e d’una autra part la dona de l’Associacien deis Amics de la Marseillaise, qu’a acampat 60 000€.
Enfin, en seguida d’una taula redona qu’avèm obtengut dau prefet lo mes passat, leis Urssaf nos fan gràcia dau deute. E aquò nos aleuja fòrça.
La situacien es pas flama, aquò’s segur, mai en mume temps li a de bònei resons d’esperar. Per parlar dau problèma, evidentament s’agís d’argent. A l’ora d’ara lo passiu es de 4 miliens d’€, ce qu’es pas ren. Mai fau vèire que fa pauc l’èra de 7M€. Se milhora.
A la fin de 2014 i a agut un depaus de bilanç amé plan sociau, puei plan de continuacien… La situacien s’es pas pron milhorada, pasmens, en particulier perqué lei recèptas publicitarias que pensava de trobar la direccien èran pas au rendètz-vos.
Coma ne’n siatz passats de 7 a 4 miliens de passiu ?
Nòstre sèti marselhés ne’n siam plus proprietàris despuei de temps, bòrd qu’èra subre-ipotecat… Adonc, la companhia immobiliaria que ja ne’n parteja la proprietat, Quartus Immobilier, prepausa de crompar la bèla part dau bastiment dau Cors d’Estienne-d’Orves. Nos fariá ganhar 1,7Milliens d'€. Nos laissariá 500 m2 per la redaccien. E, fau lo notar, l’anciana estampariá qu’es pron bèla, per l’i organizar d’eveniments, coma « L’agora » que nos permete d’endraiar de debats. Quant de temps nos lo prestariá ? Ne’n sabèm ren, se discuta.
La societat de reclamas Media Publicité, de son costat, intrariá au capitau de La Marseillaise, per 400 000 €uròs. Enfin fau tanben ajustar, d’una part l’intrada pereu de la societat Quartus Immobilier au capitau, e d’una autra part la dona de l’Associacien deis Amics de la Marseillaise, qu’a acampat 60 000€.
Enfin, en seguida d’una taula redona qu’avèm obtengut dau prefet lo mes passat, leis Urssaf nos fan gràcia dau deute. E aquò nos aleuja fòrça.
D'ajudas que deurián premier ajudar la premsa plurala
Vaquí per lei cargas, mai quid dau projèt per ne’n sortir ?
Lo projecte projèt de la direccien es de licenciar 44 personas sus 85, e de faire tancada amé nòstreis agèncias fòra dei Bocas-dau-Ròse. Adonc, acabada la cobertura d’eveniments dins la Vauclusa, leis Aups d’Auta Provença, lo Var, lo Gard e l’Eraut… Tot seriá concentrat a Marselha d’abòrd, puei dins lei Bocas-dau-Ròse, per l’i faire d’informacien de proximitat. Per l’Eraut e Gard se parla d’una edicien setmaniera, e per lo Var, la direccien chifra de que faire. Se tracta de « reconquista ». S’agís donc de baissar lo còst, d’acabar per aquò am’una granda edicien per Provença e una part dau Lengadòc.
A vòstre sindicat, li sembla la solucien, maugrat lei licenciaments ?
Siam pas tant tranquiles am’aquò, que faire d’informacien de proximitat am’un efectiu reduch, siam pas tant fisançós. Marselha seriá retalhada en quatre partidas per l’informacien. Nautres ce que ne’n pensam a la CGT, es que per reüssir lo projèct e faire vertadierament d’informacien de qualitat en proximitat, nos fau de monde. Bòrd qu’avèm ara poscut baissar lo deute, lo ganh fau lo tradurre en emplecs, es a dire per gardar de jornalistas que podràn capitar lo projèt.
Puei, fau ben vèire qu’a l’ora d’ara li a d’ajudas pèr la pressa, mai que aquelei que te fan de jornaus d’opiniens, qu’ajudan au pluralisme, son pas aquelei que lei tocan lo mai. Vesèm ben que per relançar lo site web, per ne’n faire un ponch de vendas d’ediciens, e d’autres produchs que lo quotidian, devèm trobar 60% dau còst totau, alòr que la DGMIC (un ofici dau Ministèri de la Cultura, ndlr), ne’n pagariá 40%. Una escomessa ! Dins nòstra situacien, es pas pron. Segur podèm comptar sus lo concors de bòchas, La Marseillaise à Pétanque, coma despuei d’annadas, e secutam d’ajudas a la Drac ; mai crèsi que fau vèire lei causas d’un biais politic : la pressa que participa de la democracia deu èstre ajudada, l’ajuda publica deu se concentrar ara sus aqueu tipe de pressa.
Una particularitat de La Marseillaise es que publica chasque setmana una cronica en occitan, despuei 1987. Dins aqueu tremolament, que deu devenir ?
Sabèm pas encara ce que devendrà Mesclum, pas mai leis autrei cronicas. Segur qu’èra pas une prioritat, qu’avèm lo cotèu au còlh! Pasmens, ieu, e d’un biais generau lo sindicat, pensam que son manten es una condicien dau reviure. Dins de precedents auvaris, ja aviam decidit d’escobar la cronica ippica. Se pensaviam que degun la voliá. Vos disi pas lo corrier de legeires qu’aviam reçauput ! Lo monde va disiá pas, mai la voliá gardar. Per Mesclum, es parier, li a de monde per s’abonar unicament per lo jorn de publicacien. Perqué se privariam de monde que s’afoga per ce que fèm ?
Lo projecte projèt de la direccien es de licenciar 44 personas sus 85, e de faire tancada amé nòstreis agèncias fòra dei Bocas-dau-Ròse. Adonc, acabada la cobertura d’eveniments dins la Vauclusa, leis Aups d’Auta Provença, lo Var, lo Gard e l’Eraut… Tot seriá concentrat a Marselha d’abòrd, puei dins lei Bocas-dau-Ròse, per l’i faire d’informacien de proximitat. Per l’Eraut e Gard se parla d’una edicien setmaniera, e per lo Var, la direccien chifra de que faire. Se tracta de « reconquista ». S’agís donc de baissar lo còst, d’acabar per aquò am’una granda edicien per Provença e una part dau Lengadòc.
A vòstre sindicat, li sembla la solucien, maugrat lei licenciaments ?
Siam pas tant tranquiles am’aquò, que faire d’informacien de proximitat am’un efectiu reduch, siam pas tant fisançós. Marselha seriá retalhada en quatre partidas per l’informacien. Nautres ce que ne’n pensam a la CGT, es que per reüssir lo projèct e faire vertadierament d’informacien de qualitat en proximitat, nos fau de monde. Bòrd qu’avèm ara poscut baissar lo deute, lo ganh fau lo tradurre en emplecs, es a dire per gardar de jornalistas que podràn capitar lo projèt.
Puei, fau ben vèire qu’a l’ora d’ara li a d’ajudas pèr la pressa, mai que aquelei que te fan de jornaus d’opiniens, qu’ajudan au pluralisme, son pas aquelei que lei tocan lo mai. Vesèm ben que per relançar lo site web, per ne’n faire un ponch de vendas d’ediciens, e d’autres produchs que lo quotidian, devèm trobar 60% dau còst totau, alòr que la DGMIC (un ofici dau Ministèri de la Cultura, ndlr), ne’n pagariá 40%. Una escomessa ! Dins nòstra situacien, es pas pron. Segur podèm comptar sus lo concors de bòchas, La Marseillaise à Pétanque, coma despuei d’annadas, e secutam d’ajudas a la Drac ; mai crèsi que fau vèire lei causas d’un biais politic : la pressa que participa de la democracia deu èstre ajudada, l’ajuda publica deu se concentrar ara sus aqueu tipe de pressa.
Una particularitat de La Marseillaise es que publica chasque setmana una cronica en occitan, despuei 1987. Dins aqueu tremolament, que deu devenir ?
Sabèm pas encara ce que devendrà Mesclum, pas mai leis autrei cronicas. Segur qu’èra pas une prioritat, qu’avèm lo cotèu au còlh! Pasmens, ieu, e d’un biais generau lo sindicat, pensam que son manten es una condicien dau reviure. Dins de precedents auvaris, ja aviam decidit d’escobar la cronica ippica. Se pensaviam que degun la voliá. Vos disi pas lo corrier de legeires qu’aviam reçauput ! Lo monde va disiá pas, mai la voliá gardar. Per Mesclum, es parier, li a de monde per s’abonar unicament per lo jorn de publicacien. Perqué se privariam de monde que s’afoga per ce que fèm ?
Situé au cours d'Estienne d'Orves, dans les locaux de l'ex Petit Marseillais, le journal né dans la clandestinité en 1943 cherche à survivre en cédant son parc immobilier (photo MN)
Lire aussi : La Marseillaise dins la brefoniá