Rompedura

Amb la nòva Assemblada Nacionala, es ti que faudrà li vèire lo senhau d’un reviscolament de la gaucha, fòrça (tròp?) diversa, o la confirmacion que l’extrema drecha planta cavilha definitivament dins lo paisatge politic  ? O fins finala aqueleis eleccions aurián fa mòstra que lo desesper sociau assaja de trobar un solucion politica ?

Una premièra analisa d’aquelei vòts, grossament, nos diriá que lo monde, premier, a pas tant votat, bòrd qu’un sus dos li es anat. Puei que entre aquelei, lo monde qu’a votat RN es aqueu dau monde industriau derrunat, aqueu coma en Provença onte resta quauquei beleis entrepresas en mitan d’una fòga de caumaires que sei gents avián d’emplec dins la petroquimia. O, coma dins lo relarg viticòla bordelenc onte lo monde de la paurilha o meme simplament dei revenguts modestas, cochats per aquelei que pòdon crompar en vila, van s’exiliar a quaranta quilomètres, onte encara – per lo moment – es pas tant car… puei que tornan trabalhar, quora pòdon, en veitura a Bordèu o dins d’autrei comunas centralas… Aquelei que patisson lo mai dau mendre ressaut dau prètz de l’esséncia.

Se rementam que lo movament dei Gilets Jaunes siguèt endralhat per l’anoncia d’una aumentacion « ecologica » dau prètz dau carburant, desaviant lo monde rurau qu’aviá pas tant lei mejans.

De que serviriá de cridar « au lop ! » se laissariam crebar de la fam leis anhèus ?

Adonc, se aviam a donar una leiçon seriá aquela : fau que lei politics deurián se vodar a tornar pegar lei tròç d’una societat onte la rompedura sociala e territoriala fa de deseretats per desenas de milions.

Am’aquò fau sotalinhar ce que lo monde ditz pas tant sus lei platèus de tele : una bòna part dei deputats dau grop « Libertés et Territoires », l’emblematic Paul Molac tot premier, quora se son representats siguèron la màger part dau tèmps re elegits a l’Assemblada, e pas solament en Corsega coma Jean-Felix Acquaviva, mai un pauc de’n pertot, coma Sebastian Nadot en Nauta Garona, o Jennifer de Tennerman au Nòrd. Sensa mai supòrt qu’aquò. Amb aquò fau benlèu chifrar que son discors trobèt bòneis aurelhas.

Dins la mema plega podem benlèu considerar lei novèus – e joines – deputats d’otra mar, mai que d’un còp autonomistas o independentistas (coma en Polinesia) sostenguts per la Nupes, coma un astre per reviscolar lo biais democratic de considerar lei país, o territòris se volètz.

Son ròtle, aqueu d’una mena de UHU societau per una França diferenta ? E perqué non ?