Lucian Clergue fotografe deis arenas


ARLES. Premier académicien à « écrire avec la lumière », le photographe arlésien avait assis son œuvre sur un matériau mouvant, le sable.



En 1979 le photographe avait soutenu une thèse universitaire constituée uniquement de photographies (photo LG DR)
Despareissut lo 15 de novèmbre 2014 a quatre-vints ans, lo fotografe arlatenc Lucian Clergue aviá trobat l’inspiracien dins l’arena, onte son òbra s’èra pasmens pas encalada.
 
Amé sei fremas nudas dins l’arena e l’onda que careça tot, lei simbòles de la sexualitat èron evident dins l’òbra d’aquel Arlatenc naissut en 1934. Era benleu la rason de sa capitada publica. Am’eu la Camarga serà plus lo reiaume dei moissaus, mai aqueu de la beutat en negre e blanc.
 
Lo joine fotografe (a pas mai de dètz e nouv’ ans alòr) se fai amic amé Picasso a partir de 1953. Aqueu qu’es vengut veire lei corridas en Arle, se tròba amé lei fòtos de Clergue sota lo nas.
 
Se’n ofensa pas, au còntre li demanda d’autras clichats. Lucian Clergue obrarà mai d’un an dins l’unica amira de far veire son trabalh au pintre, que se tròba sedusit per la tiera d’imatges dei « Sauta-en-l’èr »
 
En 1968, amé l’escrivan Michel Tournier, crea lei Rescòntres d’Arle, que consacran au lengatge de l’imatge. E onge ans après, lo vaquí que presenta una tèsi a l’Universitat de Provença, sus lo « lengatge deis arenas » ; sensa una paraula escricha, mai am’una tiera de fotografias e pas mai.
 
Despuei 2006 èra sòci de l’Acadèmia deis Bèus Arts, lo premier e solet fotografe de s’assetar sota la copòla.

Mardi 25 Novembre 2014
Michel Neumuller