partager
Avec l'exposition avignonaise du Roure, on entre dans l'intimité du "Félibre dei Tavan" (photo XDR)
Se tracta d'una apròcha mai literària que scientifica de la vida de l'entomologista Joan-Enric Fabre.
De fach, la mòstra dau Rore prepausa un autre regard sus lo saberut occitan. «Jean-Henri Fabre : félibre et savant», tau es lo nom de la mòstra que li es consacrada.
Dins un sol membre, coma un pichonet musèu, umble e intime; de veirina acampan sota elei d'obratges vièlhs, de fotografias, de copaduras de premsa, de manescrichs e figuras escluptadas.
«Avèm assajat de partir de nòstei colleccions fòrça richas, avèm quauquei prèsts de la mediatèca Ceccano, e avèm agantat l'oportunitat de comprar de manescrichs» detalha Loís Millet, adjonch au conservator.
De fach, la mòstra dau Rore prepausa un autre regard sus lo saberut occitan. «Jean-Henri Fabre : félibre et savant», tau es lo nom de la mòstra que li es consacrada.
Dins un sol membre, coma un pichonet musèu, umble e intime; de veirina acampan sota elei d'obratges vièlhs, de fotografias, de copaduras de premsa, de manescrichs e figuras escluptadas.
«Avèm assajat de partir de nòstei colleccions fòrça richas, avèm quauquei prèsts de la mediatèca Ceccano, e avèm agantat l'oportunitat de comprar de manescrichs» detalha Loís Millet, adjonch au conservator.
«L'Omèra deis insèctes»
Un cliché d'époque réalisé par JH Fabre
Se conèis Fabre l'entomologista mai mens l'artista, lo poèta, lo felibre qu'èra.
Es pèr aquò que lo Palais dau Rore a vòugut «celebrar un anniversari ligat a sei colleccions, sota un angle provençau qu'es mens evident en cò de Fabre» apond l'adjonch au conservator.
E pasmens, lei liames son aquí : «Restèt quasi 20 ans an' Avinhon e èra un poèta de lenga d'òc reconeigut per Mistral».
I a tanben aquela amistat entre l'anciana proprietària dau Rore, Joana de Flandresy, e la familha Fabre. «Joana de Flandresy s'es interessada au personatge de Fabre, mai lo contengut de son travalh clantís pron pauc dins nòstei collecccions» constata tota-fes Loís Millet.
Siam dins l'intimitat de l'entomologista lo mai famós dau Miegjorn e ben en delà. Lo qu'es susnomat «l'Homère des insectes» per Dòmna de Flandresy nos lieura uei de moments de sa vida, de seis estudis a sa mòrt, embé, per exemple, aquela fotò presa 48 oras avans son decès...
Es pèr aquò que lo Palais dau Rore a vòugut «celebrar un anniversari ligat a sei colleccions, sota un angle provençau qu'es mens evident en cò de Fabre» apond l'adjonch au conservator.
E pasmens, lei liames son aquí : «Restèt quasi 20 ans an' Avinhon e èra un poèta de lenga d'òc reconeigut per Mistral».
I a tanben aquela amistat entre l'anciana proprietària dau Rore, Joana de Flandresy, e la familha Fabre. «Joana de Flandresy s'es interessada au personatge de Fabre, mai lo contengut de son travalh clantís pron pauc dins nòstei collecccions» constata tota-fes Loís Millet.
Siam dins l'intimitat de l'entomologista lo mai famós dau Miegjorn e ben en delà. Lo qu'es susnomat «l'Homère des insectes» per Dòmna de Flandresy nos lieura uei de moments de sa vida, de seis estudis a sa mòrt, embé, per exemple, aquela fotò presa 48 oras avans son decès...
Una istòria naturala en poësia
Un regard sur l'oeuvre poétique en provençal (photo AC)
Lo vielhard coifat de son capèu brun laissèt son roergat per embracejar lo rodanenc de Romanilha dins de poèmas que li semblan : sensibles, accessibles e lieures.
Umble Omèra deis insèctes, Joan-Enric Fabre non es pas que lei «Souvenirs entomologiques».
Signèt d'efèch «Oubreto prouvençalo dóu Felibre di Tavan» en cò de Romanilha en 1909, un tresaur de mai dins la literatura d'Òc, emb una poësia inspirada, d'evidéncia, de la Natura que Fabre mirava.
Quauquei manescrichs e fulhets estampats son vesibles a la mòstra. Un librilhon es d'alhors porgit ai vesitaires per mielhs contextualizar lei documents e li laissar un pichòt sovenir d'aquela mòstra au Palais dau Rore.
Umble Omèra deis insèctes, Joan-Enric Fabre non es pas que lei «Souvenirs entomologiques».
Signèt d'efèch «Oubreto prouvençalo dóu Felibre di Tavan» en cò de Romanilha en 1909, un tresaur de mai dins la literatura d'Òc, emb una poësia inspirada, d'evidéncia, de la Natura que Fabre mirava.
Quauquei manescrichs e fulhets estampats son vesibles a la mòstra. Un librilhon es d'alhors porgit ai vesitaires per mielhs contextualizar lei documents e li laissar un pichòt sovenir d'aquela mòstra au Palais dau Rore.
Informacions practicas:
Sala Marcèu Bosqui, a planpè dau Palais dau Rore an'Avinhon jusqu’au 21 de novèmbre. Dubertura dau dimarç au dissabte, de 10 oras a 1 ora e de 2 oras a 6 oras. Intrada a gratís.
De legir tanben : Mistral au Roure
De legir tanben : Mistral au Roure
Se duerbe la uechena Setmana Provençala d’Avinhon
