“Mon apnèa dau sòm ara se’s desclarada en junh, alòr que la covid l’ai agantada en març 2020, e ara qu’es tractat, me fau chanjar de masca sensa relambi per trobar lo bòn ! Ai passat sièis jorns sensa dormir”. Valeria es tot simplament escagassada.
E es pas soleta, coma va desvela lo facebook de l’Union per la Prevencion e la Gestion dei Riscs Sanitaris (UPGRS), onte lo monde afectat publica sei simptòmas esperant una ajuda d’autre monde afectat per lei memes.
Aquela associacion vèn d’escriure ai deputats e senators per li demandar de pas faire obligatòri la vaccinacion anti covid. Dison que lei vaccins ARN pòdon presentar un risc, e que la decision deu pas èstre dicha per la lèi, mai per lo pacient amé son metge.
E esperant lo desbocat d’aquel afaire, fòrça monde viu dins l’ànsia.
“Ara me fau sofrir despuei un an e mieg de fèbre quasi totei lei jorns, de lassitge, e de desalenament. Amé lo vaccin aquò podriá s’agreujar, ne’n ai 20% de possibilitats dison leis estudis”, desvela Aure, que lo monde occitanista coneis bòrd que tòca ai sistèmas informatics que nos permeton d’aprendre e de traduire.
L’estudi, a dire lo verai, publicat fa pauc dins lo jornau britanic The Guardian, demanda encara de verificacions ultimas. Mai ja ditz que per 57% la vaccinacion podriá millorar la situacion d’aquelei “covid longs”. En particular quand lo monde es vaccinat amé lo moderna. Mai 18,7% podrián vèire s’agreujar son estat de santat. E Aure vòu pas prende lo risc. Alòr la demanda de l’UPGRS de vaccinacion volontari prend de sens.
Un risc d'agreujament per un covid long sus cinc ?
Amé lei tests PCR adonc me faudriá ara pagar 75€ chasque còp que vòli anar au ciné, au restau, o au supermercat ?” Seriá la contrapartida per pas èstre consenta per la vaccinacion.
Una alternativa que talhariá la societat en dos : lo monde vaccinat que podriá accedir a tot o quasi, lo monde non vaccinat que deuriá pagar per va faire, per de tests ara non remborsats. E au mitan aquelei que pòdon pas “chausir entre sa santat e per exemple la possibilitat de trabalhar deman” ajusta Aure.
L’Organisacion Mondiala de la Santat pasmens, ditz ben que un sus dètz patis encara de simptòmas de mes après la contaminacion. Es pas ren dins la societat. E l’estudi anglèsa menada per Advocacy group LongCovidSOS involving 812 people a comparat lo monde avans e après la vaccinacion, per quatorge simptòmas. E la deterioracion siguèt sotalinhada per 18,7% sus 812 pacients. Un risc evident per una persona sus cinc. Aquò demandariá adonc una vertadiera reflexion dau metge, e pas una lèi que nivelariá tot.
Mai lo monde pertocat per la covid long encara a l’ora d’ara es quasi invisible dins la societat. Invisible, mai pasmens patissent. E de simptòmas variats.
“Ai retrobat la facultat de sentir leis olors après de mes e de mes, e siguèt violent!” De son costat Domenja es segur urosa de poder parlar de son tractament d’Aziter e azitromicine… mai pega ! Après quauquei jorns, deçaupuda, explica qu’un còp de mai, tot per ela sembla d’aiga, pus ges de gost, jamai… E, coma dins lei montanhas russas, lo jorn d’après, encara, son morau tòrna amé la capacitat retrobada de sentir. Jusqu’a quora ?
Sindròme de lassitge
Aquel entrecavaucament de bòns e de marrits jorns, lei miliers de malauts de la covid, de còps desclarada despuei un an e mieg, va conéisson pron. Mai n’i a que patisson fòrça e sempre, coma per exemple aquelei qu’an començat a fabricar maugrat elei de calciom, que se fixa sus d’articulacions, coma leis espatlas. Alòr aqueu monde qu’èra pasmens pas esportiu, deu sofrir de tendinitas que leis andicapa d’un biais tarrible.
D’autras coma Dima an lo sentiment, mai que d’un còp, de s’esvanir e que son còr s’aresta. Mai la màger part dau temps, aquelei que patisson de la covid long se planhan d’un lassitge qu’es pas de crèire.
Lo lassitge es la marca de mai o mens totei, qu’a fa d’aqueu sindròme quauqua ren de pus tant rara. Am’ aquò en quauquei mes, lo monde patissant ja dau sindròme de lassitge cronic coma creis podriá butassar aquelei que dison qu’es mai que tot un problèma psicologic. Esperant aquò, perqué aquela part creissénta de la populacion patissanta deuriá èstre mesa en perilh per una lèi que vòu ignorar lei minoritats sanitaris ?