Sensa pron d’ambicion la reforma territoriala

Dins la segonda quinzenada de setembre, a l’Institut d’Estudis Politics de París, d’estudiants avián organisat una conferéncia ambe Marylise Le Branchu, la ministra de la Reforma Territoriala.

Aqueu moment d’escambi entre leis estudiants e la ministra permetiá de mai comprendre la reforma de l’Estat après  la transformacion de la carta dei regions.

N’en vaquí lei capítols màgers, tau coma leis ai entenduts.

Per ce qu’es de la novèla reforma, la ministra entrinca sus un discors qu’insistisse sus la dificultat de  reformar l’Estat.

En causa, la tradicion Jacobina que rèsta centrala dins la filosofia de l’administracion. Mai  la ministra, parlant à boca dubèrta, s’engana pas sus lei ambicions dau govèrn :  aquesta lèi serà pas l’acte 3 de la  descentralisacion coma l’aviá promés lo president Hollande.

Pasmens l’objectiu dau govèrn  es de melhorar l’eficacitat de l’Administracion. E subretot vòu assegurar la cooperacion ambe lei collectivitats,  dins l’estigança d’aparar la justícia sociala.

Per faire tot aquò lo govèrn seguirà dos objectius, que ditz la Marylise Lebranchu.

Lo primier es d’organisar un transferiment de competéncias entre lei Regions, lei Despartaments e  lei Comunas. L’idèia generala es de faire dei Regions mai fòrtas amb un ròtle d’estratetge de l’accion territoriala. 

Alòr lei Regions contrarotlaran l’ensenhament, dau collègi au liceu e a la recèrca), desvoloparan tambèn la vida economica e industriala e organisaran leis infrastructuras, talas coma lei rotas, lei trens etc...

Lo segond objectiu coma nos l’a explicat, es  la futura disparicion dei Despartaments dins cinc ans, ben que semble d’i anar de chaspons.

Dins lei Despartaments amb una Metropòli, lei Conseus despartamentaus seran recampats ambe la Metropòli.

Dins aquélei monte li a d’intercomunalitats fòrtas, se farà una federacion. Solament lei despartaments ruraus gardaran sei Conseus Generaus.
 
Mai la definicion dei “despartements ruraus” es gaire clara e un molon d’elegits jútjon que la reforma serà inconstitucionala perqué una collectivitat territoriala, per existir, a besonh d’una assemblada elegida, e de competéncias.

Faire disparéisser tot aquò necessitarà una reforma de la  Constitucion…  E, probable, am’un molonàs de problemas per lo govèrn….   

Per quant a  la question d’assegurar lo bòn transferiment dei competéncias socialas dei despartaments, la ministra podiá pas dire grand causa au moment que l’avèm questionada, mai drech anar saupran mai dins quàuquei setmanas…
 
Lo sentiment generau, per Marylise Lebranchu, es de dire que la reforma va mai dins lo sens d’una politica de restriccion budgetària en despiech de la volontat de la ministra de renforçar l’accion publica.

Lo ditz ela. Lo projècte dau govèrn manca d’ambicion e assegurarà pas la fin dau centralisme en França.
Am’aquò, la ministra a fach quàuquei reflexions fòrças interessantas sus una autra forma de pensar la politica au sen de l’Estat. 

L’ai interrogada sus la novèla carta dei regions per saupre lo sens d’aquel atalhonatge.

La ministra m’a dich que voliá faire de regions que respècton la diversitat dei culturas, mai tambèn qu’aviá l’idèia de faire mai que de regions mai fòrtas.

Aparaira de la Bretanha se disiá favorabla d’anar mai luènh que lei frontièras istoricas  : « quand on est fort de son histoire on peut être incluant » qu’a respondut. 

Voliá faire per exemple un arc Atlantic ambe la Bretanha e lei país de la Leir, e èra pas còntra l’idèia d’un maridatge de Paca ambe d’àutrei despartaments, Droma e Ardècha per exemple. Mai tot aquò se seriá decidit sensa son avejaire…

La ministra a parlat tambèn de l’importància deis identitas regionalas dins un monde globau, mai, qu’a dich, dins una vision dubèrta e sensa de replec.

A insistit tambèn sus l’importància per lo país de melhorar l’ensenhament dei lengas regionalas ambe mai d’escòlas bilinguas. Pasmens es de sotalinhar, que per ela, seriá de n’en parlar premier ambe lei novèlei collectivitats. 

Aver una ministra defensora dei lengas e de la diversitat locala deuriá inspirar leis elegits provençaus…  

La ministra voudriá luchar còntra la “betumisacion” deis espacis agricòlas e boscatiers. Faudrà, nos a dich, que lei novèlei Regions ajúdon la relocalisacion de la produccion agricòla per crear una autonomia alimentària dau país dins l’avenir, e pereu assegurar la proteccion de l’environament.

Segur, necessita la cooperacion de tótei lei collectivitats per contrarotlar l’urbanisacion e aparar nòstrei campanhas e bartàs. Dins una Provença totjorn mai esquichada leis ensenhaments de la ministra pòdon èstre vists coma un simbòle encoratjant.
 
Au lume de son discors, podèm quand meme o sotalilnhar, bessai vaudriá mai per Marylise Le Branchu d’èstre dins un autre govèrn per menar una politica de veraia progessista e descentralista ! 

Texte rédigé avec les suggestions lexicales de Reinat Toscano
Lire également sur ce sujet notre article "Quatorze Despartaments iper-ruraus..."